Οι εξελίξεις στο δημοτικό σκηνικό Διονύσου: κίνδυνοι και ευκαιρίες

του Ηλία Λάσκαρη

Δικηγόρου

Συμβούλου της Δημοτικής Κοινότητας Σταμάτας

Συμμαχία για τον Πολίτη



Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος των τελευταίων κοινοβουλευτικών εκλογών απέσπασε, εύλογα, την προσοχή όλων των δημοτών από τις κατακλυσμιαίες εξελίξεις και τα τεκταινόμενα στο Δήμο Διονύσου.

Επιγραμματικά και μόνον θα μπορούσε κανείς να αναφέρει την παραίτηση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ιωάννη Νικητόπουλου και την επεισοδιακή και τραγελαφική συνάμα αντικατάστασή του από τον κ. Αθανάσιο Ροΐδη.

Η παραίτηση του κ. Νικητόπουλου και κυρίως τα γραφόμενα που τη συνόδευσαν, ως συνέχεια και των εξόχως σοβαρών καταγγελιών του ανεξαρτητοποιηθέντος από την πλειοψηφία κ. Κωνσταντίνου Κουριδάκη, αποκάλυψαν για μία ακόμη φορά τις αδυναμίες, τις ίντριγκες και το συγκεντρωτισμό της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας» και φυσικά του κ. Δημάρχου και του περιβάλλοντος του, εντός και εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η δε εκλογή του νέου Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, μέσα από αναβολές, παράτυπες συγκλίσεις και την αποχή της κ. Σώκου και του κ. Λουκάτου (γιατί άραγε;) είναι το κερασάκι στην τούρτα της έλλειψης στοιχειώδους οργάνωσης των Υπηρεσιών του Δήμου.

Θα μπορούσε στο σημείο αυτό να αναρωτηθεί κάποιος τελικά που οδηγεί όλος αυτός ο θόρυβος γύρω από τα τεκταινόμενα στη Δημοτική Αρχή, για τον απλό λόγο ότι το κυρίως ζητούμενο δεν είναι οι προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι πικρίες του καθενός και οι πολιτικές καταγγελίες ακόμη, αλλά η ομαλή λειτουργία του Δήμου, η οποία για τους περισσότερους των συνδημοτών μας μεταφράζεται σε κλείσιμο λακκουβών και σε αποκομιδή των απορριμμάτων και όχι μόνον.

Εύλογη η απορία. Είναι όμως έτσι;

Η εμπειρία μας τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες διοίκησης από τη νυν Δημοτική Αρχή υπό τον κ. Καλαφατέλη έχει αποδείξει αν μη τι άλλο την πλήρη ασυνέπεια μεταξύ λόγων και έργων.

Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί το επικοινωνιακό χάρισμα του κ. Δημάρχου και τη μοναδική ικανότητα του να υπόσχεται τα πάντα στους πάντες. Χωρίς όμως πρακτικό αντίκρισμα.

Υποφέραμε για μήνες το σεληνιακό τοπίο των δρόμων του Δήμου μας. Υποφέρουμε ακόμη από την έλλειψη καθαριότητας στις Δημοτικές Κοινότητες, πλην ίσως του Κρυονερίου. Αναμένουμε ακόμη να γίνει ένα καινούργιο έργο, πλην αυτών που είχαν ανατεθεί ή ξεκινήσει από τους προηγούμενους δημοτικούς άρχοντες. Αναμένουμε ακόμη ουσιαστικές αρμοδιότητες στα Συμβούλια των Δημοτικών Κοινοτήτων, για αποτελεσματική δράση και όχι για άλλοθι σε προειλημμένες αποφάσεις. Αναμένουμε ακόμη τη λειτουργία των θεσμικών οργάνων που προβλέπει ο «Καλλικράτης», όπως την Επιτροπή Διαβούλευσης και το Συνήγορο του Δημότη και της Επιχείρησης. Αναμένουμε ακόμη τους ενιαίους Κανονισμούς όπως αυτούς της Καθαριότητας – χαμένος σε κάποια διαδρομή μεταξύ υπηρεσιών, των Νεκροταφείων, της Ύδρευσης, που ταλαιπωρείται ακόμη μεταξύ των φορέων και των συλλόγων και που ελπίζουμε να μην έχει την τύχη του Κανονισμού Καθαριότητας.

Το σημαντικότερο δε όλων, αναμένουμε ακόμη ουσιαστικές δράσεις στο θέμα της αποχέτευσης και το δασικό – χωροταξικό που ταλανίζει χιλιάδες συνδημότες μας.

Παλινωδίες στο θέμα των Δημοτικών Τελών με την Ελάσσονα Μειοψηφία να δίνει τελικά τη λύση. Παλινωδίες στο μείζον θέμα της σχολικής στέγης, με αποτέλεσμα να έχει προκληθεί αναταραχή μεταξύ των γονέων και να μη γνωρίζουμε ακόμη σε ποια σχολεία θα συνεχίσουν να φοιτούν τα παιδιά. Παλινωδίες στο ζήτημα της επιχορήγησης των αθλητικών σωματείων, μη τήρηση των υπεσχημένων και εγκατάλειψη στην τύχη τους. Παλινωδίες, παλινωδίες, παλινωδίες.

Από την ως άνω ενδεικτική και μόνον απαρίθμηση προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η μηχανή δεν δουλεύει. Έχει κολλήσει. Χαμένη στη μετάφραση του «Καλλικράτη» από τη μια, στον οποίο ποτέ δεν πίστεψε και στις ενδοπαραταξιακές έριδες και αλληλουπονομεύσεις από την άλλη, η κρατούσα Δημοτική Αρχή αδυνατεί να παράξει ουσιαστικό έργο και να δώσει πνοή στο Δήμο μας. Δυστυχώς!

Κανείς δεν είναι ευτυχής με όλα αυτά. Επιθυμία όλων μας πρέπει να είναι η επιτυχία κάθε Αρχής, είτε Δημοτική είναι αυτή, είτε Κυβερνητική είναι αυτή, σε οποιαδήποτε παράταξη, κόμμα ή συλλογικό φορέα ανήκει ο καθένας. Το συμφέρον του τόπου μας είναι και προσωπικό μας συμφέρον.

Απομένουν ακόμη δύο χρόνια μέχρι τις επόμενες εκλογές. Για δύο ακόμη χρόνια θα πρέπει να συμβιβασθούμε με την ιδέα ότι τις τύχες του Δήμου Διονύσου, σε θεσμικό επίπεδο, θα ορίζει η παράταξη της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας» και ο επικεφαλής της Δήμαρχος Διονύσου.

Τυπικά. Γιατί ουσιαστικά είναι η ώρα της δράσης των δημοτικών παρατάξεων και των συλλογικών φορέων. Είναι η ώρα να διαμορφωθούν οι δυνάμεις που με τις ενέργειες και τις πράξεις τους θα δηλώσουν ένα ουσιαστικό παρόν και θα καλύψουν τα κενά και τις αδυναμίες της πλειοψηφίας. Χωρίς διάθεση αντιπολιτευτική, χωρίς διάθεση καταγγελτική και μόνον. Αλλά με θέσεις και προτάσεις τις οποίες ουδείς καλόπιστος θα μπορεί να αρνηθεί.

Η κοινή δράση θα δώσει την ευκαιρία στο «νέο» να γεννηθεί. Και αυτό το «νέο» θα έχουμε υποχρέωση να το στηρίξουμε, να το οικοδομήσουμε σε υγιείς και σταθερές βάσεις, αξιοποιώντας των εμπειρία του παρελθόντος, αλλά κυρίως τον ενθουσιασμό του παρόντος και την προοπτική του μέλλοντος. Με νέους ανθρώπους, όχι μόνον στην ηλικία αλλά και στο νου και στην καρδιά, απαλλαγμένους από προκαταλήψεις, στηριζόμενους στις δικές τους δυνάμεις, χωρίς εξαρτήσεις, κομματικές και επιχειρηματικές, χωρίς μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, αλλά με μεράκι και διάθεση προσφοράς. Κοντά στα δημοτικά προβλήματα, αλλά και στο συνάνθρωπο, που υποφέρει από την οικονομική κρίση. Άτεγκτοι στη διαφθορά και το πελατειακό σύστημα, αλλά τρυφεροί στα ανθρώπινα, καθημερινά προβλήματα.

Δύο χρόνια είναι πολλά, αλλά και λίγα. Είναι πολλά, γιατί το ρευστό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον που βιώνουμε, μπορεί να κρύβει πολλές και δυσάρεστες εκπλήξεις. Αλλά και λίγα, γιατί τα προβλήματα δεν περιμένουν και οι αποφάσεις πρέπει να είναι άμεσες και αποτελεσματικές.

Είναι καιρός να οικοδομήσουμε μια νέα Συμμαχία των Πολιτών, που, με πίστη και αφοσίωση, θα ξαναδώσει στο Δήμο μας το χαμένο του όραμα και την ελπίδα.