ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ ΚΙΣΚΗΡΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΑΥΛΙΖΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ

Αν. Αττικής Διάφορα | Δήμος Αχαρναί

Κύριες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να ανοίξουμε το ζήτημα των ναρκωτικών, να το βγάλουμε από τα σπίτια μας, να πούμε όχι στον φόβο, να το απεγκλωβίσουμε από τις  επιμέρους κουβέντες που ανταλλάσσουμε στα κρυφά μεταξύ μας, να σπάσουμε τα ταμπού, να φύγει η ρετσινιά, να το κάνουμε κεντρικό θέμα και να κάνουμε προτάσεις, που θα απαντούν με όρους ρεαλισμού στο "και τώρα τι κάνουμε;".

Μπορεί να έγιναν κάποια θετικά βήματα με το νέο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο προβλέπει για τους εμπόρους αυστηρότερες ποινές - ειδικά αυτούς που συλλαμβάνονται να πωλούν προς ανήλικους χρήστες- και για τους χρήστες τη μεταχείρισή τους πλέον ως ασθενείς και  όχι ως κοινούς εγκληματίες, αλλά δεν φτάνουν.

Το μόνο αισιόδοξο είναι ότι όλο και περισσότεροι χρήστες αναζητούν βοήθεια για να επανέλθουν. Εδώ πρέπει να σταθούμε. Είναι ανάγκη πάση θυσία να κρατήσουμε όρθιες τις δομές απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης κι ας βρισκόμαστε σε περίοδο ύφεσης. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.  Όπως δήλωσε και ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα ναρκωτικά το Μάιο ‘’η θεραπεία απεξάρτησης παραμένει η πιο οικονομική επιλογή ακόμα και σε δύσκολους καιρούς για την οικονομία’’

Δεν έχουμε δικαίωμα, όσο αντίξοο κι αν είναι το περιβάλλον, να εφησυχάσουμε και να παραιτηθούμε όταν πρόκειται για το μέλλον και τη ζωή των παιδιών μας.

Η τοξικομανία δεν μπορεί να χρεωθεί ατομικά σε κανένα νέο. Δεν είναι επιλογή. Οι νέοι σπρώχνονται σ' αυτή, σ' έναν τρόπο ζωής με εξάρτηση από ναρκωτικά, που προβάλλεται ως φυγή από την κοινωνία της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Είναι βέβαιο, πώς δεν είναι τίποτα από αυτά που ευαγγελίζεται. Είναι ανάγκη να δώσουμε προσοχή στις πολιτικές αντιμετώπισης που οφείλουν να στοχεύουν στην μείωση της ζήτησης και όχι στην μείωση της βλάβης, όπως κάνουν μέσω της υποκατάστασης. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι δεν θέλουμε να το διαχειριστούμε αυτό το φαινόμενο, αλλά να το εξαλείψουμε. Αυτός, αναμφισβήτητα είναι ένας αγώνας που πρέπει να δώσουμε, για τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές, είναι ένας αγώνας ενάντια όχι μόνο στα ναρκωτικά, μια τέτοια ανάλυση θα ήταν αφελής, αλλά ένας αγώνας απέναντι σε μια τεράστια βιομηχανία που βγάζει κέρδη αντίστοιχα των πτωμάτων που αφήνει πίσω, ένας αγώνας απέναντι στην ανεργία, στου μισθούς πείνας, στην βίαιη φτωχοποίηση και σε όλους αυτούς τους μηχανισμούς που διαπλάθουν ιδεολογία και προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα αδιέξοδα τους είναι και δικά μας.

Φίλες και φίλοι, τα παιδιά πάντα ονειρεύονται, αγωνιούν και αμφισβητούν το σύστημα και τον κόσμο των μεγάλων. Μπορούμε όλοι να παραδεχτούμε ότι ο κόσμος που φτιάξαμε και τους κληρονομούμε  με ευθύνη μας και με την ανοχή μας δεν είναι ο καλύτερος.

 

Ένας νομπελίστας, ο Τόμας Μαν, έχει πει ότι ‘’Η Ανοχή γίνεται έγκλημα όταν εφαρμόζεται στο κακό’’. Κανείς μας δεν έχει δικαίωμα να εγκληματεί σε βάρος των νέων με το να ανέχεται τέτοια φαινόμενα γύρω του.

Η δική μας υποχρέωση απέναντι στη νέα γενιά είναι από τη μία να μην τους απογοητεύουμε άλλο με τις επιλογές μας και από την άλλη, αν μπορούμε, να τους εμπνεύσουμε με τις πράξεις μας. Να τους δείξουμε εκεί που ορθώνεται γι’αυτούς το σκοτάδι και ο φόβος, την αγάπη, το φως και την έξοδο από το τούνελ της απελπισίας.

Το φαινόμενο έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Οφείλουμε όλοι, τοπική αυτοδιοίκηση και κεντρική πολιτεία, φορείς, οικογένεια και σχολείο, πολίτες, να ευαισθητοποιηθούμε, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και με συλλογικό αγώνα να το αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά.

Ως Περιφέρεια, στο μέτρο που μας δίνεται η δυνατότητα, στηρίξαμε την προσπάθεια του Κέντρου Πρόληψης στο Δήμο Αχαρνών ‘’ΔΙΕΞΟΔΟΣ’’ με 24.000 για τα έτη 2011-2012, για να ελαφρύνουμε όσο γίνεται τον καθημερινό αγώνα αυτών των ανθρώπων και θα συνεχίσουμε τη χρηματοδότηση και για το τρέχον έτος.

Φίλες και φίλοι, ας δυναμώσουμε απόψε τις φωνές που μέχρι χθες ήταν αναγκασμένες να μιλούν για αυτό ψιθυριστά και ας γίνει η μουσική αυτής της συναυλίας  μια καλή αφορμή για να σμίξουμε τις δυνάμεις μας για την εξάλειψή του. Ας δώσει τον ρυθμό αυτόν που χρειαζόμαστε, αυτόν που δίνει διάρκεια και ένταση στον αγώνα μας και τελικά τον κάνει νικηφόρο. Δηλώνουμε παρών, εδώ, και όπου αλλού χρειαστεί για έναν αγώνα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ας πούμε λοιπόν ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ! ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ!