Δήμος Διονύσου, και τώρα τι;

Δήμος Διονύσου

του Παναγιώτη Μ. Σταθόπουλου

Συμβούλου Επικοινωνίας

Από τις 19 Νοεμβρίου 2012, στο Δήμο Διονύσου έχουμε ένα νέο σκηνικό. Τα γεγονότα λίγο ως πολύ τα ξέρουμε όλοι. Το άμεσο αποτέλεσμα αυτής της αναδιάταξης, που δρομολογήθηκε με τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που προκάλεσε η αντιπολίτευση και τις διαγραφές των 3 δημοτικών συμβούλων από τον κ. Καλαφατέλη είναι η απώλεια της πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου η απερχόμενη δημοτική αρχή διαθέτει πλέον 19 συμβούλους (από τους 25 όταν εξελέγη) σε σύνολο 41.

Οι εξελίξεις αυτές, όπως και η σύγκληση την ερχόμενη Δευτέρα, 26 Νοεμβρίου 2012, νέου Δημοτικού Συμβουλίου πάλι με πρωτοβουλία 20 συμβούλων για το Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, επιβάλλουν στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης συνολικά την αναπροσαρμογή της τακτικής τους με βάση τα καινούργια δεδομένα.

Είναι φανερό ότι, με τις συντελούμενες ανακατατάξεις, νέες δυνάμεις θα απελευθερώνονται ολοένα και περισσότερο από την επιρρο’η της απερχόμενης δημοτικής αρχής. Η κατεύθυνση προς την οποία θα στραφούν είναι ζωτικής σημασίας για τις μελλοντικές εξελίξεις και δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους.

Η απώλεια της πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, γεμίζει με νέες, πρόσθετες ευθύνες όλες ανεξαίρετα τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης για την πορεία από δω και πέρα του Δήμου. Γιατί πρέπει να πούμε σε όλους τους τόνους ότι, εμείς δεν θέλουμε έναν διαλυμένο οργανισμό σήμερα και πολύ περισσότερο αύριο. Η ζημιά για το Δήμο και την κοινωνία είναι ήδη μεγάλη και καθημερινά θα γίνεται μεγαλύτερη. Μπορεί κανείς στα σοβαρά να χαίρεται και να επενδύσει πολιτικά σε αυτήν ή στη θεωρία του ώριμου φρούτου; Κατηγορηματικά, Όχι.

Μπροστά μας βρίσκονται κρίσιμα θέματα, που θα έρθουν για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο τις επόμενες εβδομάδες- το Τεχνικό Πρόγραμμα και ο Προϋπολογισμός του 2013, τα Δημοτικά Τέλη και πολλά άλλα. Με ποιο κύρος, με ποια αξιοπιστία και προπαντός με ποια πλειοψηφία θα πορευτεί η δημοτική αρχή και θα τα εισηγηθεί;

Δυο δρόμοι ανοίγονται γι΄ αυτήν: ή θα βαδίσει την πεπατημένη αυτών των 2 χρόνων, σφυρίζοντας αδιάφορα και προσπερνώντας τη νέα πραγματικότητα ή θα υποχρεωθεί σε συναινέσεις προγραμματικές προς όφελος των δημοτών, προκειμένου να αποσπάσει την ψήφο των δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Αν ακολουθήσει τον πρώτο δρόμο, θα σπάσει τα μούτρα της αλλά αυτό πολύ λίγο μας ενδιαφέρει μπροστά στη ζημιά που θα προκληθεί στο δήμο και την κοινωνία.

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, που έδειξαν πολλές φορές αυτά τα 2 χρόνια την υπευθυνότητα τους αλλά δεν εκτιμήθηκε από την απερχόμενη δημοτική αρχή, δεν θα αρκεστούν στις συζητήσεις αυτές για τα μεγάλα θέματα στο Δημοτικό Συμβούλιο απλά στο να καταγραφεί μόνο η καταψήφιση των σχετικών προτάσεων της δημοτικής αρχής. Και παρότι είναι στην αντιπολίτευση, πρέπει κυρίως να αναδείξουν το νέο τους ρόλο, να καταγραφούν στη συνείδηση της κοινωνίας με τις υπεύθυνες, τεκμηριωμένες και επεξεργασμένες, στο μέτρο του δυνατού, προτάσεις τους. Γιατί δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποκλειστεί ότι, μπορούν να συγκεντρώσουν γύρο από αυτές την πλειοψηφία. Είναι δηλαδή μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναδείξουν συνεργαζόμενες ότι, αυτές και όχι η δημοτική αρχή είναι σήμερα και πολύ περισσότερο αύριο εκείνη η δύναμη ευθύνης, που μπορεί να βγάλει το Δήμο από το αδιέξοδο.

Για την κατάκτηση από μέρους τους αυτού του αναβαθμισμένου από τις εξελίξεις ρόλου, απαιτείται να προχωρήσουν αμέσως στον πρακτικό συντονισμό τους χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς, ισότιμα, στην ολόπλευρη, έγκαιρη προετοιμασία και ετοιμότητα τους για τις επερχόμενες συζητήσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Τώρα πια δεν θα κρινόμαστε μόνο και κυρίως από την αντιπολιτευτική μας ικανότητα και επάρκεια, όπου εδώ τα πήγαμε πολύ καλά αλλά από την ικανότητα μας να πείσουμε από σήμερα την κοινωνία ότι, διαθέτουμε εναλλακτική πρόταση.

Έτσι, θα χτιστεί η νέα πλειοψηφία, προς όφελος των πολιτών και όχι των σημερινών παρατάξεων.

Όχι σε συνθήκες εργαστηρίου αλλά στις δράσεις.

Και οι προϋποθέσεις γι΄ αυτό είναι κάτι παραπάνω από ευνοϊκές, δεν θα μπορούσαμε να τις φανταστούμε καλύτερες, παρά το δυσμενές περιβάλλον στο οποίο καλείται να δουλέψει η Τοπική Αυτοδιοίκηση.