ΜΕΛΙΣΣΑ – ΚΟΛΛΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ: ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΑΛΛΗΝΗΣ:ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Ανθούσα | Γέρακας | Παλλήνη

O Αθλητισμός, τόσο ως τρόπος ζωής, όσο και ως κοινωνική δραστηριότητα, έχει ρόλο και λόγο στις κοινωνίες μας. Είναι  εκείνος που λειτουργεί ως «κυψέλη» και αποτελεί ένα από τα βασικότερα κομμάτια της παιδείας. Παιδεία όχι με την έννοια της στενής εκπαίδευσης, αλλά με την έννοια της συνολικής κουλτούρας.

       Δεν  είναι ένα απλό παιχνίδι, μια απλή δραστηριότητα ως  κοινωνικό φαινόμενο και διαδικασία, δεν περιορίζεται μόνο στην  εξασφάλιση καλής υγείας και  ψυχαγωγίας, αλλά αντιπροσωπεύει  ένα σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης των αντιλήψεων, της συμπεριφοράς και σε τελική ανάλυση της συνείδηση ιδιαίτερα των νέων. Μέσα από τον Αθλητισμό και ανάλογα με τον χαρακτήρα του, μπορούν να καλλιεργηθούν στοιχεία που να διαμορφώνουν υπεύθυνη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, να καλλιεργείται αθλητική νοοτροπία, υγιής συναγωνισμός, άμυλα, αλληλεγγύη, πνεύμα ομαδικότητας και πολλά άλλα.

     Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, έχει ρόλο  σημαντικό, ρόλο στρατηγικό να  παίξει σε θέματα Αθλητισμού.

      Δεν μπορεί να υπάρξει αθλητική  κουλτούρα σε μια πόλη που δεν περπατείται, που δεν έχει ελεύθερους χώρους, που δεν έχει πράσινο, που η ανάπτυξή της δεν στοχεύει στην επικοινωνία των πολιτών  της.

     Γι αυτό εμείς που ασχολούμαστε  με τη Τοπική Αυτοδιοίκηση  έχουμε την ευθύνη και την  υποχρέωση να ορίζουμε ως κέντρο των πολιτικών μας επιλογών τον άνθρωπο με τη  κοινωνική του διάσταση.

        Ο Δημοτικός Αθλητικός Οργανισμός  πρέπει να έχει κύριο πεδίο  αναφοράς τη διαρκή ανάπτυξη  του μαζικού λαϊκού αθλητισμού  ώστε να κατοχυρώνεται στην  πράξη το δικαίωμα όλων των πολιτών να αθλούνται, με την υποχρέωση του Δήμου να μεριμνά, να εξασφαλίζει, να εγγυάται αυτό το δικαίωμα.  Απαιτείται  δε η συνεργασία του με τα αθλητικά σωματεία και την σχολική κοινότητα.

       Η σχέση του Δήμου και των  αθλητικών σωματείων, πρέπει να είναι η μόνιμη και σταθερή συνεργασία και υποστήριξη τους. Η όποια βοήθεια βέβαια και υποστήριξη θα πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένα κριτήρια και όχι στη λογική των πελατειακών σχέσεων.                                                      

         Ο  ρόλος της Αυτοδιοίκησης δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στα προβλήματα των υποδομών ή στην ανάπτυξη των δομών και δραστηριοτήτων στο τομέα αυτό.

         Υπάρχει η ανάγκη να σχεδιάσουμε τι θέλουμε, πού το θέλουμε και με τι προτεραιότητα το καθένα,  να  δούμε πώς οι εγκαταστάσεις αυτές θα εξυπηρετούν τις ανάγκες μιας ευρύτερης περιοχής και να γίνει κατανοητό  ότι ο όποιος αθλητικός χώρος  θα πρέπει να είναι στη διάθεση της νεολαίας της  ευρύτερης περιοχής.                   

      Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει  να πρωτοστατήσει για πολιτικές  στο χώρο του αθλητισμού, που  ενισχύουν τις βασικές αρχές  του αθλητικού πνεύματος.

     Δεν μπορεί να μένουμε απαθείς  απέναντι σε φαινόμενα που στρεβλώνουν, που παραμορφώνουν την ουσία του αθλητισμού. Ο  Δήμος  πρέπει να επεξεργαστεί τέτοιου είδους προγράμματα και παρεμβάσεις, που να απευθύνονται στα παιδιά από τη πολύ μικρή ηλικία.

.       Αυτό είναι και δική μας  δουλειά, πάντα όμως σε συνεργασία με τη Πολιτεία, τα σχολεία και τους φορείς του αθλητισμού, που μαζί οφείλουμε να δράσουμε και να παρέμβουμε.
Τα φαινόμενα βίας δεν γεννιούνται ξαφνικά μέσα στα μεγάλα γήπεδα. Ξεκινούν  από τις γειτονιές  από τα τοπικά σωματεία. Δεν οφείλουμε άραγε από τα σχολεία της πόλης μας, από τα σωματεία της περιοχής μας να παρέμβουμε; Πριν δούμε και στην  περιοχή μας αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση;

          Η  διαφορά  σαν Τοπική  Αυτοδιοίκηση από τους υπόλοιπους  φορείς που ασχολούνται με  τον αθλητισμό είναι ότι η ο Δήμος πρέπει να έχει σαν κυρίαρχο στοίχημα τον αθλητισμό για όλους.

       Ο  αθλητισμός είναι,  ένα  κοινωνικό αγαθό και σαν τέτοιο  πρέπει να προσφέρεται σε όλους.  Είναι στα δικαιώματα των πολιτών,  είναι στην ευθύνη, στις αρμοδιότητες και στη φιλοσοφία της Δημοτικής  Αρχής να δώσει τις δυνατότητες για άθληση σε όλες τις  κατηγορίες  των πολιτών.

       Πρόκειται για μία απαίτηση  των πολιτών όχι ως μία τάση  μόδας, αλλά ως ανάγκη μίας  συλλογικής στάσης ζωής που  μεταφέρει μία ανθρώπινη κλίμακα αξιών και περιλαμβάνει έννοιες όπως ο εθελοντισμός, η αλληλεγγύη, η ομαδικότητα.

           Για έναν Αθλητισμό που πρέπει  να  είναι για όλους, ανεξάρτητα  από ηλικία, επάγγελμα και κοινωνική  τάξη. Από τη νεολαία έως και  την τρίτη ηλικία. Να δύνεται η δυνατότητα στα άτομα με αναπηρία να μπορούν να αθληθούν και να ξεδιπλώσουν και αυτά τις δικές τους δυνατότητες.

           Για έναν Αθλητισμό που μπορεί  να γεννά πρωταθλητές και στην  καθημερινότητα. Γιατί ο αθλητισμός  είναι πολιτισμός.