ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ ~ Aνατολική Αττική News "Blog"

Αγαπητοί γονείς,

Απευθυνόμαστε για μια ακόμα φορά σε εσάς, τους γονείς των μαθητών μας γιατί ξέρουμε ότι νιώθετε και εσείς την ίδια με εμάς οργή και αγανάκτηση από την πρωτοφανή άδικη επίθεση όχι μόνο στα δικά μας αλλά και στα δικά σας οικονομικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Απευθυνόμαστε σε εσάς γιατί ξέρουμε ότι η επίθεση της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αγορών, σήμερα περισσότερο από ποτέ, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά μόνο με κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

      Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και όλης της εκπαίδευσης γενικότερα. Η δημόσια εκπαίδευση δέχεται μια διαρκή επίθεση πολλά χρόνια τώρα. Μια επίθεση που ίσως να ευνοεί μερικούς όχι όμως εσάς τους γονείς, ούτε βέβαια εμάς τους εκπαιδευτικούς και πολύ περισσότερα τα παιδιά σας και τους μαθητές μας.
      Η προσπάθεια απόδοσης ευθυνών από το Υπουργείο Παιδείας στους εκπαιδευτικούς , περνάει μέσα από το επικοινωνιακό σύνθημα «Πρώτα ο μαθητής», λες και οι εκπαιδευτικοί τόσα χρόνια δεν υπηρετούν αυτό ακριβώς το σύνθημα σαν ιδέα και πυξίδα.
      Εδώ είναι σημαντικό να σας αναφέρουμε ότι
      Οι «πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι» ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί των 400 ευρώ μηνιαίως μόλις χτες πληρώθηκαν για πρώτη φορά από το Σεπτέμβρη του 2009 (για τα δεδουλευμένα τους μέχρι και το Δεκέμβρη του2010).

Οι καθαρίστριες και οι σχολικοί τροχονόμοι παραμένουν απλήρωτοι από το Σεπτέμβρη του 2009.
Οι καταχρεωμένες σχολικές επιτροπές ήδη από φέτος αναγκάζονται να τα βγάζουν πέρα με μειωμένες τις επιχορηγήσεις , για τις πάγιες και λειτουργικές ανάγκες, κατά 66%. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι από το Σεπτέμβριο δε θα υπάρχουν χρήματα ούτε για το πετρέλαιο των σχολείων.
Αρκετοί Δήμοι δεν έχουν καταβάλλει ούτε ένα ευρώ από το Γενάρη του 2009 στις σχολικές μονάδες.
Αρκετά παιδιά έμειναν το σχολικό έτος 2009-2010 έξω από τα δημόσια νηπιαγωγεία αναγκάζοντας τους γονείς να οδηγηθούν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Και φέτος θα έχουμε το ίδιο και χειρότερο σκηνικό αφού καμιά μέριμνα δεν έχει ληφθεί από την πολιτεία.
Εκατοντάδες μαθητές στοιβάζονται καθημερινά μέσα σε κοντέινερ για να παρακολουθήσουν τα μαθήματα τους.
Ακόμη και σήμερα, ένα μήνα πριν τη λήξη του σχολικού έτους , υπάρχουν ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού στα Ολοήμερα σχολεία.

Μέσα στα πλαίσια της εισοδηματικής οι εκπαιδευτικοί του μισθού των 1200 ευρώ βλέπουν τις αποδοχές τους να μειώνονται έως και 3000 ευρώ ετησίως.
Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, και στα πλαίσια της περικοπής των δημόσιων δαπανών, μειώνονται οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών κατά 50% και των αναπληρωτών κατά 70% για τη σχολική χρονιά 2010-2011 ! Αυτό σημαίνει ότι του χρόνου οι εκπαιδευτικοί που θα βρίσκονται στα σχολεία θα είναι κατά 11.000 λιγότεροι! Λιγότεροι μόνιμοι εκπαιδευτικοί σημαίνει περισσότεροι αναπληρωτές, περισσότεροι μαθητές ανά τμήμα-συνενώσεις τμημάτων, ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Ούτε λόγος να γίνεται για φροντιστηριακά μαθήματα, τάξεις υποδοχής για τα παιδιά των μεταναστών, ενισχυτική διδασκαλία, παράλληλη στήριξη ,που έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια δεν λειτουργούν στο όνομα της «οικονομίας». Ίσως να έχετε ακούσει ότι βασικός στόχος του ΥΠΕΠΘ είναι να «μένει η τσάντα στο σχολείο». Όσοι ζουν την πραγματικότητα των σχολείων πραγματικά αναρωτιούνται: πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς υποδομές, με βιβλία δύσκολα και απαιτητικά που κάνουν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές να τρέχουν αδιάκοπα πίσω από την ύλη;

Και οι δύο πλευρές θέλουμε ένα σχολείο που δε θα λειτουργεί με τα κριτήρια του ανταγωνισμού, του κέρδους, με τα κριτήρια της αγοράς και των επιχειρήσεων. Τα παιδιά σας/μας δεν είναι προϊόντα κι οι εκπαιδευτικοί δεν είναι μάνατζερ αλλά ούτε και μάγοι.
Με βάση τα παραπάνω αποφασίσαμε, μέσω των συλλόγων διδασκόντων των σχολείων, σε ένδειξη διαμαρτυρίας και σαν μια πρώτη μορφή αντίδρασης να μην συγκαλύπτουμε πλέον τα προβλήματα , αλλά να τα αναδείξουμε περιορίζοντας - διαμαρτυρόμενοι όλες εκείνες τις δραστηριότητες που γίνονταν από εμάς τους εκπαιδευτικούς «αγόγγυστα»- αδιαμαρτύρητα, στις πλάτες μας , χωρίς να είναι μέσα στις υποχρεώσεις μας , δίχως να υπάρχει η όποια αναγνώριση από το Υπουργείο., όπως

να μη μεταφέρουμε μόνοι μας τα βιβλία στα σχολεία
να μην κάνουμε μόνοι μας το ταχυδρόμο διακινώντας την υπηρεσιακή αλληλογραφία, διανύοντας έως και εβδομήντα χιλιόμετρα την ημέρα
να μην ξαναπληρώσουμε από τη τσέπη μας τις καθαρίστριες, το πετρέλαιο ή τα αναλώσιμα είδη όταν, ως συνήθως, τα ταμεία των σχολικών επιτροπών είναι άδεια.
να κάνουμε τις γιορτές μας για τη λήξη του έτους μέσα στο διδακτικό ωράριο με τους μαθητές μας. Δεν μπορούμε να κλείνουμε παθητικά τα μάτια μας μπροστά στη συνεχιζόμενη απαξίωση του δημόσιου σχολείου και του εκπαιδευτικού από την Πολιτεία.
Να μη συγκαλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικών, καταστρατηγώντας την κείμενη νομοθεσία για το διδακτικό μας ωράριο και την αναλογία εκπαιδευτικού –μαθητών, σε βάρος της ποιότητας της εκπαίδευσης που προσφέρουμε στους μαθητές μας (αριθμός μαθητών ανά τμήμα, εκπαιδευτικοί που προβλέπονται για το Ολοήμερο σχολείο κτλ)
Να μη στοιβάζουμε νήπια σε διαδρόμους , γραφεία και αποθήκες.
Να μη δεχτούμε καμία καταστρατήγηση του ωραρίου των νηπιαγωγών.

      Οραματιζόμαστε ένα σχολείο που θα σέβεται τις ανάγκες των παιδιών μας, θα αναπτύσσει την κρίση, τη δημιουργική σκέψη, που θα απελευθερώνει και δε θα κατηγοριοποιεί, με κτίρια και υλικοτεχνική υποδομή ανάλογη με τις απαιτήσεις της σύγχρονης εκπαίδευσης.
      Και οι δυο πλευρές ζητάμε ένα σχολείο που να κρατά το ρόλο του, να μορφώνει και να διαπαιδαγωγεί κι όχι να παίζει το ρόλο του parking για παιδιά. Που θα έχει τμήματα με αριθμό παιδιών που δε θα θίγουν την παρεχόμενη ποιότητα εκπαίδευσης. Που θα εξασφαλίζει τη σταθερότητα φοίτησης των παιδιών σε έναν φορέα και με μια συνέχεια ως προς τον χώρο, τα πρόσωπα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
      Και οι δυο πλευρές ζητάμε ένα σχολείο στο οποίο θα υπάρχουν εκπαιδευτικοί και βιβλία από την ημέρα του Αγιασμού , ένα Ολοήμερο Σχολείο που δεν θα υπολειτουργεί και θα σέβεται τις ανάγκες των παιδιών μας.
                                   Αγαπητοί γονείς μαζί πρέπει να αγωνιστούμε για το αυτονόητο
      Εμείς από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με τα μέσα και τις δυνάμεις που διαθέτουμε.
      Από τη μεριά σας και εσείς μπορείτε καθοριστικά να συμβάλλετε με τη συλλογική σας δράση. Να ενώσουμε τις δυνάμεις, να αγωνιστούμε με κοινούς τρόπους για την επίλυση των προβλημάτων παίρνοντας όλα τα μέτρα για τη δημοσιοποίησή τους.
      Δραστηριοποιηθείτε μέσα στους Συλλόγους ,τις Ενώσεις και Ομοσπονδίες Γονέων και ελάτε να συναντηθούμε στους αγώνες για μια καλύτερη παιδεία.
      Σας καλούμε να δράσετε τώρα κι εσείς μαζί μας, με διαμαρτυρίες, παραστάσεις, κινητοποιήσεις στα γραφεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στο ΥΠ.Ε.Π.Θ. και σε κάθε υπεύθυνο, για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα των παιδιών μας για μια πραγματικά Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.
Θέλουμε να διεκδικήσουμε μαζί σας:

Ένα σχολείο που να αναπτύσσει τον αυριανό σκεπτόμενο ελεύθερο πολίτη.
Ένα σχολείο πραγματικά ολοήμερο, με μόνιμους εκπαιδευτικούς που θα επιμορφώνονται σε τακτά διαστήματα.
Ένα σχολείο με λιγότερη ύλη, περισσότερη χαρά και πολιτισμό για τα παιδιά.
Ένα σχολείο με περισσότερη κριτική σκέψη και λιγότερες εξετάσεις.
Ένα σχολείο που δεν υποχρεώνει τους γονείς να πληρώνουν από την τσέπη τους για τη μόρφωση των παιδιών τους.
Ένα σχολείο που να διαθέτει το απαραίτητο προσωπικό για όλες τις ανάγκες των μαθητών (παράλληλη στήριξη, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.λ.π.)
Ένα σχολείο για το οποίο το κράτος θα διαθέτει το 5% του ΑΕΠ και δεν θα συνδέεται με την οικονομική ασφυξία των αγορών
Ένα σχολείο που δεν θα εκχωρεί τα προγράμματα σπουδών και την απαραίτητη χρηματοδότηση στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Δίχρονη, δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή και για την αληθινή και ουσιαστική αναβάθμισή της.
Να μη μείνει κανένα νήπιο-προνήπιο έξω από το δημόσιο Νηπιαγωγείο.