Οι συντεταγμένες παρατάξεις προκύπτουν από κοινωνικές ανάγκες και όχι από συρραφές φιλοδοξιών

Αν. Αττικής Διάφορα | Παλλήνη

Δυστυχώς, ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Παλλήνη, στον ίσκιο μιας εξόφθαλμης πραγματικότητας. Μιας εδραιωμένης αλήθειας με αυταπόδεικτο χαρακτήρα, αφού τα πάντα και οι πάντες, συνομολογούν ότι η πόλη μας παραμένει σε χειμέρια νάρκη ή κατά μία άποψη σε πλήρη αποσύνθεση….
Φτάσαμε στο σημείο, ο τόπος που πριν πολλά χρόνια επιλέξαμε να ζήσουμε, να μας προκαλεί μελαγχολία, θλίψη και οργή….
Αντάμα στα συναισθήματα αυτά, ήρθαν να προστεθούν το τελευταίο διάστημα και ορισμένα ακόμη –είναι αλήθεια ότι δεν τα χρειαζόμασταν, πολύ περισσότερο εν μέσω της μεγάλης οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα μας- που προκλήθηκαν από γεγονότα, ομαδοποιήσεις και αυτοπροσδιοριστικά σύνδρομα, σε βαθμό που η αξιολόγησή τους να ξεφεύγουν των ορίων μιας συμβατικής αντιμετώπισης και να αποτελούν αντικείμενο διερεύνησης και εμβάθυνσης ειδικών περί των ανθρωπολογικών επιστημών….
Λέει, συχνά πυκνά ο λαός μας, «εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν…..»
Αντί, δηλαδή, να αξιολογήσουμε, να προτείνουμε, να αντιπαρατεθούμε, συμβάλλοντας δημιουργικά και παραγωγικά στην ανάδειξη της πρότασης για αλλαγή του Μοντέλου Διοικητικής Λειτουργίας της πατρίδας μας, εμείς –για την ακρίβεια κάποιοι- επιλέξαμε να διαχειριστούμε το δικαίωμα αυτής της ευθύνης μας με τρόπο που υποδηλώνει θεσιθηρία, ασύμμετρη φιλοδοξία και φυσικά έλλειψη οράματος και δημιουργικής προοπτικής.
Αντί, λοιπόν, να συμβάλουμε με τις δυνάμεις που διαθέτει ο καθένας μας στην ανάδειξη μιας Διοικητικής Μεταρρύθμισης που αξίζει και δικαιούται ο τόπος μας, αναζητούμε θέσεις τακτοποίησης και επίπλαστης ….καταξίωσης!
Θέσεις για να μοιράσουμε πρώτοι τις νέες καρέκλες -ποιες άραγε θα είναι;- χωρίς να ξέρουμε ούτε καν τα διοικητικά σύνορα, εφόσον βέβαια υπάρξει νέος δήμος με την απόφαση της βουλής των Ελλήνων και μόνο.
Αρκεί, δηλαδή, να είμαστε έτοιμοι στην διανομή….
Τι ωραία…., τι περισπούδαστη πολιτική φιλοσοφία μας κατατρέχει….
Άραγε, όμως, με ποιο όραμα; Να προσφέρουμε στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή μας;
Υπάρχει όμως όραμα;
Πολύ αμφιβάλω…..
Το αποτέλεσμα οδηγεί στην αμφιβολία..…Εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν αυτοδιοικητικά ελλιπείς…Οι δημότες το είπαν κι αυτό είναι που καταγράφηκε…
Έπειτα, να θυμηθούμε ότι κάποιοι από τους επισπεύσαντες θεσιθήρες «επωάζουν» τις τύχες τις πόλης τα είκοσι τελευταία χρόνια;Έτσι δεν είναι….;Αντί, λοιπόν, να αναζητήσουν χώρους σκοτεινούς και ανήλιαγους, όπως η κοινή γνώμη θα ήθελε, ζητάνε νέα εντολή;Είμαστε καλά….;Έχουν κάποιο έργο μισοτελειωμένο;
Έχουν αφήσει ημιτελή κάποια πλατεία της πόλης και επείγονται να την τελειώσουν και εμείς δεν την έχουμε δει;
Έχουν ξεκινήσει οικοδόμηση ή άλλη διαδικασία, για να βγουν τα παιδιά μας από τα κοντέϊνερς του 3ου Γυμνασίου και δεν πρόλαβαν να τη τελειώσουν;
Έχουν κάποια πεζοδρόμηση στη μέση και θέλουν να την τελειώσουν στη νέα θητεία; Ή κάτι άλλο που εμείς δεν το βλέπουμε;
Πάντως κάτι που να είναι ορατό στον πολύ κόσμο δεν φαίνεται…..
Εκτός και αν το μεγάλο όραμα είναι, μια έστω και στριμωγμένη θέση στην εξέδρα της παρέλασης….!.
Είναι όμως αυτός λόγος για πολιτικές συγκλίσεις που θα εμπνεύσουν και θα οδηγήσουν τους κατοίκους μιας εγκαταλελειμμένης στη τύχη της πόλη;Καλό είναι κάποιοι φίλοι να σκεφτούν και να απαντήσουν!Σε κάποιους επίσης φίλους μου αγαπημένους, αφού τους θυμίσω τους στίχους τραγουδιού φίλου και συντρόφου, «πολλά τριζόνια λίγα τ΄ αηδόνια, πάει …. τους μουρλάναμε» θα ήθελα να τους επισημάνω ότι οι συντεταγμένες παρατάξεις και τα κόμματα, προκύπτουν από κοινωνικές ανάγκες και όχι από συρραφές φιλοδοξιών….!