Δύναμη Ελπίδας: ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΕΡΑΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ

Δήμος Μαρκοπούλου

Στη συνεδρίαση της 18^ης Ιανουαρίου 2012, συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο το θέμα της έγκρισης εγκατάστασης κεραίας κινητής τηλεφωνίας εντός του οικιστικού ιστού της πόλεως του Μαρκόπουλου. Παρά τη θετική εισήγηση των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου, υπήρξε εν τέλει ομόφωνη καταψήφιση της σχετικής έγκρισης, μετά από την αναλυτική και τεκμηριωμένη τοποθέτηση των δημοτικών συμβούλων της «ΔΥΝΑΜΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ». Τα στοιχεία που επικαλεστήκαμε, παραθέτονται ακολούθως:
Α. Ο Συνήγορος του Πολίτη σε μια εμπεριστατωμένη ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 89 σελίδων με τίτλο «ΣΤΑΘΜΟΙ ΒΑΣΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ – ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗ ΜΗ ΙΟΝΤΙΖΟΥΣΑ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ», αναφέρει:
«Εκφράζεται η εύλογη ανησυχία των πολιτών για τις επιπτώσεις που προκαλεί η έκθεση στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Η ανησυχία αυτή υπαγορεύεται τόσο από την πιθανολόγηση δυσμενών και μη αναστρέψιμων επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον από την εγκατάσταση των κεραιών, όσο και από την ελλιπή πληροφόρηση που παρέχεται στο κοινό από τους αρμόδιους φορείς.
Από τη μελέτη των επιστημονικών  δεδομένων που  συγκέντρωσε ο  Συνήγορος του  Πολίτη προκύπτει  ότι η επιστημονική γνώση για τους κινδύνους που  συνεπάγεται η  πρόσκαιρη ή η  μακροχρόνια έκθεση στη μη ιοντίζουσα¹ ακτινοβολία, όπως είναι αυτή που εκπέμπεται από τους σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας (υψίσυχνη ηλεκτρονική ακτινοβολία - «Non-Ionizing Radiation» [NIR]), είναι ακόμα ελλιπής. Ειδικότερα, παρατηρείται επιστημονική αβεβαιότητα ως προς το εύρος και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κινδύνων από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, καθώς και ως προς την ανεκτή ποσότητα έκθεσης και τις αναγκαίες αποστάσεις από τις πηγές ακτινοβολίας…… Η επισκόπηση του διεθνούς και κοινοτικού δικαίου απέδειξε ότι η εκ μέρους των οργάνων της Πολιτείας ανάληψη προστατευτικής δράσης στο πεδίο της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας δεν προϋποθέτει απαραίτητα επιστημονική βεβαιότητα για την ύπαρξη κινδύνων, δηλαδή αποδεδειγμένες βλαπτικές επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Αντίθετα, τόσο στο διεθνές, όσο και στο κοινοτικό δίκαιο περιβάλλοντος, αναγνωρίζεται η υποχρέωση λήψης μέτρων προφύλαξης για την αποτροπή του αβέβαιου μεν, αλλά πιθανού και ενδεχόμενου κινδύνου. Η ανάγκη ρύθμισης, μέσω του δικαίου, της επιστημονικής αβεβαιότητας και της διακινδύνευσης αποτυπώνεται στην «αρχή της προφύλαξης», η οποία συνιστά αναγνωρισμένη αρχή του διεθνούς δικαίου και ταυτόχρονα αρχή του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου (άρθρο 174 παρ. 2 ΣυνθΕΚ) και, κατ΄ επέκταση και αρχή της ελληνικής έννομης τάξης, σύμφωνα με το άρθρο 28 του Συντάγματος. Τέλος, υπογραμμίζεται η έλλειψη δυνατότητας επαλήθευσης των δεδομένων που αναφέρονται στη μελέτη, μέσω της δοκιμαστικής λειτουργίας της κεραίας, καθώς και η απουσία περιοδικών μετρήσεων, προκειμένου να βεβαιώνεται η συνεχής συμμόρφωση του ιδιοκτήτη με τις καθορισμένες απαιτήσεις.
Με  τα δεδομένα αυτά, τίθεται  εν αμφιβόλω η αποτελεσματικότητα της σύμφωνης γνώμης της ΕΕΑΕ ως προληπτικού  μηχανισμού προστασίας του περιβάλλοντος  και της υγείας από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπουν οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Υπογραμμίζεται ότι ανάλογη πρόβλεψη υφίσταται σήμερα μόνον για τα ξενοδοχεία, ως προς τα οποία, σύμφωνα με το Π.Δ. 43/2002, έχει τεθεί ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκριση καταλληλότητας του οικοπέδου ανέγερσης η τήρηση απόστασης τουλάχιστον 500 μέτρων από κεραίες κινητής τηλεφωνίας.
Με  βάση τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα που έχει στη διάθεσή του  ο Συνήγορος του  Πολίτη, εκτιμάται  ότι οι αναγκαίες  αποστάσεις για την τοποθέτηση των κεραιών δεν μπορούν να είναι μικρότερες των 300 μέτρων από τα όρια κατοικημένων περιοχών (περιοχών εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και εντός ορίων οικισμών) και 500 μέτρων από ειδικά κτίρια, που στεγάζουν ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (κτίρια εκπαίδευσης, νοσοκομεία, μαιευτήρια). Σε κάθε περίπτωση, θεωρείται απαραίτητη η τήρηση ικανού ύψους από την επιφάνεια τοποθέτησης και επαρκών αποστάσεων από τα όρια του οικοπέδου για την εγκατάσταση των κεραιών, καθώς και η τήρηση ελάχιστης απόστασης 300 μέτρων μεταξύ περισσοτέρων κεραιών εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που είναι εγκατεστημένες στην ίδια περιοχή, ώστε να αποφευχθεί η αθροιστική συσσώρευση ακτινοβολίας».
«Ο Σωκράτης θεωρούσε την άγνοια ως μια πηγή σοφίας. Η εύκολη επίκληση της επιστημονικής «βεβαιότητας» για την έλλειψη βλάβης οδήγησε συχνά στην αδυναμία λήψης μέτρων προφύλαξης. Όμως, τίποτα το επιστημονικό δεν υπάρχει στη δήθεν βεβαιότητα».
Β. Η «Αρχή της Προφύλαξης»
Η αρχή της προφύλαξης, ως δεσμευτικός κανόνας του διεθνούς δικαίου, αποτέλεσε αντικείμενο έντονου επιστημονικού διαλόγου από το 1982 μέχρι την ενσωμάτωσή της στη Διακήρυξη του Ρίο για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (1992). Η αρχή 15 της Διακήρυξης του Ρίο αναφέρει τα εξής : «Προκειμένου να προστατευθεί το περιβάλλον, η προσέγγιση βάσει της προφύλαξης πρέπει να εφαρμόζεται ευρέως από τα κράτη, ανάλογα με τις ικανότητές τους. Όπου υφίσταται απειλή για σοβαρή ή αμετάκλητη ζημία, η έλλειψη πλήρους επιστημονικής βεβαιότητας δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως λόγος για την αναβολή λήψης μέτρων αποτελεσματικών ως προς το κόστος, προκειμένου να προληφθεί η υποβάθμιση του περιβάλλοντος»
Γ. Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και σχετικές αποφάσεις και εκθέσεις ανεξάρτητων επιτροπών εμπειρογνωμόνων, τόσο στη Γαλλία (2001) προς το Υπουργείο Υγείας, όσο και στη Μ. Βρετανία.

Δ. Αντίστοιχα στη χώρα μας υπήρξαν ανάλογες αναφορές και εκθέσεις από τον, α. Νικήτα Κακλαμάνη, καθηγητή ογκολογίας και τέως υπουργό υγείας (15/12/2000 μαρτυρία σε δικαστήριο), όπου αναφέρει βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα, κακώσεις στους ιστούς του σώματος και του δέρματος επιστημονικά επιβεβαιωμένες. β.  και τον Λουκά Μαργαρίτη, καθηγητή κυτταρικής βιολογίας, ο οποίος αναφέρει πως η Ηλεκτρομαγνητική Ακτινοβολία είναι επιβλαβής και οι βλάβες είναι σε συνάρτηση με την ένταση του πεδίου, την συχνότητα και την απόσταση. Ο ίδιος συνιστά να τοποθετούνται οι κεραίες μακριά από μόνιμες κατοικίες και ευπαθείς ομάδες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Ερευνώντας την βιβλιογραφία θα συναντήσουμε αρκετούς επιστήμονες που θα ισχυρίζονται ότι η ακτινοβολία είναι ακίνδυνη. Άλλοι τόσοι ή και περισσότεροι θα ισχυρίζονται το αντίθετο. Ωστόσο, να θυμίσουμε εδώ και τη διαφήμιση της φαρμακοβιομηχανίας «BAYER» για την ηρωίνη, την περίοδο 1898 – 1910, όπου αυτή προσφερόταν τότε ως αντιβηχικό φάρμακο.
Συνεπώς βλέπουμε πως  τα πράγματα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και κάτι που το θεωρούμε σήμερα δοκιμασμένο και εγκεκριμένο  άρα ασφαλές, αποδεικνύεται στη  συνέχεια επιβλαβές.
Για του λόγου το αληθές ακολουθεί η διαφήμιση  εκείνης της εποχής, όπου η ηρωίνη διαφημιζόταν μαζί με άλλο νέο προϊόν της επιχείρησης - την ασπιρίνη:

Το παραπάνω παράδειγμα υποδηλώνει, ότι τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα, διαχρονικά, μας αντιμετωπίζουν ως πειραματόζωα. Στο βωμό του κέρδους δεν διστάζουν να θυσιάσουν ή για την ακρίβεια να παίξουν κορώνα – γράμματα τη ζωή μας. Τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων, δυστυχώς, θα τα μάθουμε μετά από χρόνια.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
Το πρόβλημα για εμάς δεν είναι επιστημονικό. Ούτε έχουμε τίποτα με τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Δεν ζητάμε να καταργηθεί η κινητή τηλεφωνία, άλλωστε, σχεδόν ο κάθε πολίτης, κατέχει κι από ένα κινητό τηλέφωνο. Αυτό που θέλουμε είναι οι συγκεκριμένες εταιρείες να θυσιάσουν λίγα από τα κέρδη τους, προκειμένου να προστατέψουν την υγεία μας.

Το πρόβλημα για μας είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ - ΠΟΛΙΤΙΚΟ.

Συγκεκριμένα,
α. ζητάμε να αλλάξει το νομικό πλαίσιο. Δεν μπορεί να υπάρχει προεδρικό διάταγμα (Π.Δ. 43/2002) που απαγορεύει να τοποθετούνται κεραίες κινητής τηλεφωνίας σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων από ξενοδοχεία 4 & 5 αστέρων και να μην προστατεύονται τα Σχολεία. Είναι πιο ευαίσθητοι αυτοί που μένουν σε αυτά τα ξενοδοχεία από τα παιδιά μας;
β. ζητάμε να μειωθούν τα όρια. Στην πατρίδα μας πράγματι τα όρια είναι χαμηλότερα από αυτά που προβλέπει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, αλλά είναι:
Οκτώ (8) φορές υψηλότερα  από τα όρια στη Βουλγαρία και  την Αίγυπτο
Δέκα (10) φορές υψηλότερα από τα όρια σε Ελβετία – Βέλγιο – Γαλλία
Τριάντα (30) φορές υψηλότερα από τα όρια  σε ΗΠΑ – Ρωσία
Εκατόν πενήντα (150) φορές υψηλότερα από τα όρια σε πόλεις της Αυστρίας και το Ναύπλιο.
γ. ζητάμε επανασχεδιασμό του δικτύου με μικρές κεραίες πολύ χαμηλής εκπομπής όπως στο Ναύπλιο.
δ. ζητάμε το κράτος να υποχρεώσει τις εταιρείες να χρησιμοποιούν μια κοινή κεραία ανά περιοχή. Ας βρουν οι εταιρείες άλλο πεδίο ανταγωνισμού  και όχι το εύκολο των κεραιών που είναι σε βάρος της υγείας μας.
Ό

σον  αφορά το Δήμο μας, σημειώνουμε ότι οι πόλεις μας (Μαρκόπουλο – Π. Ράφτη) δεν είναι τόσο πυκνοκατοικημένες, ούτε εκτείνονται σε τόση έκταση ώστε να χρειάζεται να τοποθετηθούν κεραίες εντός του οικιστικού ιστού, μπορούν κάλλιστα να τοποθετηθούν περιφερειακά και εκτός κατοικημένων περιοχών .
Τέλος, ζητάμε η Δημοτική Αρχή να απαιτήσει από όλες τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, να του παραδώσουν κατάλογο με όλες τις κεραίες που έχουν εγκαταστήσει στα όρια του Δήμου μας και παράλληλα να ερευνήσει για την τυχόν ύπαρξη και άλλων παράνομα εγκατεστημένων κεραιών.                             

Πόρτο Ράφτη, 01/02/2012

«ΔΥΝΑΜΗ ΕΛΠΙΔΑΣ»