Τα συσσίτια επιστρέφουν στα σχολεία

Στην αρχή θεωρήθηκε λαϊκισμός. Στη συνέχεια δημοσιογραφική υπερβολή. Τα στοιχεία ωστόσο είναι πλέον αμείλικτα.

Το ένα περυσινό κρούσμα ασιτίας μαθητή σε σχολείο της πρωτεύουσας δεν έμεινε εκεί. Τέσσερα νέα κρούσματα αποδεδειγμένης ασιτίας - ένα στο Ρέθυμνο της Κρήτης και τρία σε σχολεία της Αθήνας - καταγράφηκαν εφέτος, χωρίς φυσικά να μπορεί να υπολογιστεί ο «σκοτεινός» αριθμός εκείνων που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αλλά δεν το έχουν ακόμη εκδηλώσει. Μπροστά σε αυτή τη νέα πραγματικότητα το υπουργείο Παιδείας αναλαμβάνει δράση.
 
Τα «νέα συσσίτια» παίρνουν σύντομα μορφή και φέρνουν στη μνήμη τη δεκαετία του '60, όταν οι μαθητές έπιναν στα σχολεία τους γάλα σε σκόνη και έτρωγαν κίτρινο τυρί προκειμένου να τονωθεί η εύθραυστη υγεία τους.

Μια σύγχρονη μορφή συσσιτίων, με τη μορφή μικρογευμάτων, θα προσφέρεται από τη νέα χρονιά στα σχολεία της χώρας, σε περιοχές όπου φοιτούν μεγάλα ποσοστά μαθητών από χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, μετανάστες και Αθίγγανοι. Και βέβαια στις περιοχές του κέντρου της Αθήνας που στην πλειονότητά τους θα ενταχθούν στο σχετικό πρόγραμμα. Οι λεπτομέρειες του προγράμματος σχεδιάζονται αυτές τις ημέρες.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Βήματος», το υπουργείο Παιδείας θα δίνει κουπόνια στους μαθητές περιοχών με χαμηλούς οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες και με αυτά θα μπορούν να τρώνε στα κυλικεία των σχολείων. Τα κουπόνια θα είναι του επιπέδου των 2 ή 3 ευρώ, αλλά με αυτά τα χρήματα ένας μαθητής θα μπορεί να φάει ένα σάντουιτς και να πιει έναν χυμό ή γάλα στο σχολείο του.

Τα δεδομένα των τελευταίων εβδομάδων πάντως απέδειξαν ότι η επέμβαση του κράτους στο πρόβλημα είναι αναγκαία.

«Πριν από λίγες ημέρες ένας μαθητής της Α΄ Γυμνασίου λιποθύμησε» εξομολογείται στο «Βήμα» καθηγήτρια κεντρικού σχολείου στην περιοχή της Νίκαιας. «Δεν καταλάβαμε στην αρχή τι συμβαίνει. Νομίζαμε ότι ήταν άρρωστος. Ωστόσο, όταν του δώσαμε μια πορτοκαλάδα, συνήλθε. Τελικά μας εξομολογήθηκε ότι δεν είχε φάει τίποτε από το πρωί γιατί στο σπίτι δεν είχε γάλα. Ο πατέρας του μαθητή είναι από πέρυσι άνεργος αλλά δεν μπο ρέσαμε να τον ρωτήσουμε πολλά σεβόμενοι το πρόβλημά του και τη δυσκολία του να μας μιλήσει γι' αυτό».

Οι περιοχές που ξεκινούν

Η σκηνή αυτή φαίνεται να επαναλαμβάνεται συχνά και με τραγικό τρόπο στις σχολικές αυλές. Πολλοί εκπαιδευτικοί μιλούν πια για κρούσματα ασιτίας στα σχολεία τους. Κάποιοι μάλιστα ήδη δραστηριοποιούνται σε επιτροπές και ομάδες που συγκροτούνται για να στηρίξουν τους μαθητές τους και να τους εξασφαλίσουν ρούχα ή τρόφιμα. Ωστόσο πρώτη φορά σχεδιάζεται έλεγχος του προβλήματος σε κεντρικό επίπεδο.

Οι δράσεις του υπουργείου Παιδείας θα ενταχθούν στα προγράμματα των Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΠ) που αφορούν τη στήριξη περιοχών με μαθητές που έχουν ανάγκη κοινωνικής και εκπαιδευτικής στήριξης. Ηδη έχουν επιλεγεί νηπιαγωγεία και δημοτικά στις περιοχές του Ταύρου, της πλατείας Βάθης, των Εξαρχείων, των Κάτω Πατησίων, των Αχαρνών, αλλά και σχολεία σε Μοσχάτο, Νίκαια, Ασπρόπυργο, Ζεφύρι και Αυλώνα για να ενταχθούν στο πρόγραμμα.

«Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε την ισότιμη ένταξη των μαθητών στο εκπαιδευτικό σύστημα στις περιοχές με χαμηλούς εκπαιδευτικούς και κοινωνικοοικονομικούς δείκτες» λέει στο «Βήμα» η αρμόδια για θέματα Πρωτοβάθμιας και ∆ευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης υφυπουργός Παιδείας κυρία Εύη Χριστοφιλοπούλου. «Στην προσπάθεια αυτή το σχολείο αναλαμβάνει ενεργό ρόλο εποικοδομητικής συνεργασίας με τις οικογένειες και τους φορείς εκπαίδευσης της τοπικής κοινότητας. Ο ρόλος αυτός είναι πολυσχιδής και εδώ εντάσσεται η πρωτοβουλία για τη διανομή μικρογευμάτων στα σχολεία ΖΕΠ γι' αυτές ακριβώς τις περιοχές που το έχουν περισσότερο ανάγκη» συνεχίζει.

Ανήσυχοι δάσκαλοι και εθελοντές

Και οι κοινωνικές υπηρεσίες του ∆ήμου Αθηναίων έχουν δεχθεί αιτήματα. Οπως ανέφερε η πρόεδρος του Βρεφοκομείου Αθηνών και υπεύθυνη των δημοτικών σταθμών κυρία Μαρία Ηλιοπούλου , τα μηνύματα που παίρνει τον τελευταίο καιρό είναι πραγματικά ανησυχητικά. «Ερχονται κάθε ημέρα στο Βρεφοκομείο αιτήματα από διευθυντές δημοτικών σχολείων από όλη την Αθήνα για να τους στείλουμε μερίδες φαγητού, καθώς πολλά παιδιά δεν φέρνουν τρόφιμα από το σπίτι σε όσα σχολεία είναι ολοήμερα. Δίνουμε μερίδες φαγητού σε 70 σχολεία κάθε ημέρα. Ενα ποσοστό σχολείων μπορούμε να καλύψουμε αλλά σίγουρα όχι πάρα πολλά».

Στο ερώτημα τι προτείνει για την αντιμετώπιση παρόμοιων προβλημάτων η κυρία Ηλιοπούλου τονίζει ότι πρέπει να υπάρξει ένας συντονισμός φορέων: «Για παράδειγμα, πολλά εστιατόρια στα οποία περισσεύει φαγητό θα μπορούσαν να το προσφέρουν. Πρέπει όμως να είμαστε σεμνοί και ταπεινοί στον τρόπο που βοηθάμε τους γύρω μας γιατί οι άνθρωποι έχουν αξιοπρέπεια».

«Τα κρούσματα μαθητών που έρχονται στο σχολείο το πρωί και φεύγουν το μεσημέρι χωρίς να έχουν φάει τίποτα ή δεν έχουν τα κατάλληλα παπούτσια για τη γυμναστική είναι καθημερινά πλέον» λέει ο δάσκαλος σε σχολείο των Αμπελοκήπων κ. Δ. Μαργιόλης. «Αυτά δεν είναι παρά ακραία γεγονότα που αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου σε μια κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά. Βλέπεις να σε κυκλώνει η εξαθλίωση ανθρώπων που ως χθες δεν διανοούνταν ότι δεν θα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα απαραίτητα είδη. Είναι καθήκον μας να βοηθήσουμε όλοι» καταλήγει.

Πηγή: Βήμα