(άρθρο του Δημήτρη Σταύρου, μέλους της κίνησης πολιτών «Ωρωπός-Πόλη του Μέλλοντος», dstavrou.blogspot.com)
Σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη, ο Δήμαρχος Ωρωπίων δήλωσε ότι «ο Καλλικράτης δεν προάγει τη δημοκρατική λύση των προβλημάτων στις τοπικές κοινωνίες» και δεν είχε άδικο. Όσο πλησιάζουν οι Δημοτικές Εκλογές του Νοεμβρίου και όσο περισσότερο μελετούμε τη Διοικητική Μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη», οδηγούμαστε ολοένα και περισσότερο στη διαπίστωση ότι δε θα αργήσει η στιγμή που όλοι θα ζητούν επιτακτικά τον «Καλλικράτη-2», μια νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση δηλαδή, αφού η υπάρχουσα δε φαίνεται να προάγει τη δημοκρατική ελευθερία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η εκκωφαντική απουσία ελεύθερης χάραξης πολιτικών από τους ίδιους τους Δήμους, η απαγόρευση, ουσιαστικά, στους Δήμους να ρυθμίσουν μόνοι τους τις τοπικές υποθέσεις και ο έντονος κρατικοπαρεμβατισμός είναι τα μεγάλα εμπόδια που θα ορθώνονται μπροστά σε δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους όταν εκείνοι θα προσπαθούν να πραγματοποιήσουν το έργο τους.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα υπάρχει μόνο κατ’ ευφημισμόν, διότι πάντα αποτελούσε το μακρύ χέρι του κεντρικού γραφειοκρατικού κράτους. Τι είδους «αυτοδιοίκηση» είναι αυτή όταν ο Δήμαρχος δεν έχει λόγο στις εργασιακές σχέσεις των υπαλλήλων του ; Γιατί δεν επιτρέπει ο κεντρικός κρατικός σχεδιασμός την αυτόνομη διαχείριση των απορριμμάτων ; Πώς θα καλύψει ένας Δήμος τις ανάγκες του πχ. σε γυμναστές, όταν δεν του επιτρέπει ο νόμος να τους δώσει οικονομικό κίνητρο προκειμένου να τον προτιμήσουν ; Ακόμα και τις ανάγκες για προμήθειες αναλώσιμων υλικών θεωρεί ότι γνωρίζει καλύτερα ο κεντρικός κρατικός σχεδιασμός…
Μπορεί ο «Καλλικράτης» να επιτρέπει τη διαφοροποίηση στην άσκηση κάποιων, οικονομικών κυρίως, πολιτικών σε επίπεδο Περιφέρειας, ή μεταφορά κάποιων αρμοδιοτήτων στους Δήμους, αλλά τις βασικές αγκυλώσεις σε «σκληρά» θέματα δεν τις άγγιξε. Οι Δήμαρχοι πρέπει να αντιδράσουν και να ζητήσουν το αυτονόητο. Να τους δοθεί δηλ. η ελευθερία να διαχειρίζονται μόνοι τους (με τους συμβούλους τους) τα του Δήμου τους. Χωρίς γραφειοκρατικές αρτηριοσκληρώσεις, χωρίς δεκάδες σφραγίδες από υπουργεία και περιφέρειες, χωρίς παρακάλια στον κάθε δημόσιο υπάλληλο. Σε διαφορετική περίπτωση, γιατί να μιλάμε για αυτοδιοίκηση ;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου