ΟΜΙΛΙΑ κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΛΑΧΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Αν. Αττικής Διάφορα

Σίγουρα, μια πρωτοβουλία που προέρχεται από την κυβέρνηση και από το νεοσύστατο Υπουργείο και έχει να κάνει με τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα και είναι μια σημαντική πρωτοβουλία που μας αφορά όλους και μόνο έτσι πρέπει να το προσεγγίσουμε, με υπευθυνότητα και συνέπεια και, βεβαίως, αναγνωρίζοντας όλοι ότι αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που απασχολεί όλες τις μικρές ή μεγαλύτερες κοινωνίες. Η πρώτη παρατήρηση που θέλω να κάνω, όμως, είναι με βάση την πρωτοβουλία του Υπουργείου, ότι έρχεται ένα νομοσχέδιο, ουσιαστικά, να διορθώσει νομοθετικές και λειτουργικές αδυναμίες υπαρχόντων νόμων. Εάν, λοιπόν, αυτό έχει καταλάβει το Υπουργείο μέχρι σήμερα, εγώ θα πω ότι δεν έχει καταλάβει τίποτα. Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη νομοθεσίας, αλλά η έλλειψη πολιτικής βούλησης, που θα πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα διαχείρισης των στερεών αποβλήτων. Εδώ, λοιπόν, εντοπίζω τον ένα κίνδυνο.

Ο δεύτερος κίνδυνος είναι ο εξής: Εάν συνεχίζουμε στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», και πάλι δεν έχουμε καταλάβει τίποτα, γιατί απλά ο καθένας νομίζει ότι μπορεί να ρυπαίνει και, βεβαίως, αφού έχει χρήματα, να πληρώνει. Αυτό, όμως, δεν είναι έτσι. Το περιβάλλον δεν είναι ατέλειωτο. Εδώ, πρέπει να επέμβουμε, με προληπτικά μέτρα, να τα κατανοήσουν όλοι, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, γιατί αυτές οι προσεγγίσεις είναι υπεραπλουστευμένες. Βεβαίως, καλός ήταν ο νόμος, ο οποίος επιβαρύνει όλες τις εταιρείες, που συσκευάζουν προϊόντα, να έχουν μέσα στο κόστος του προϊόντος και το κόστος της αποκομιδής, της επεξεργασίας και συσκευασίας. Επίσης, αυτό που πρέπει να λυθεί είναι το πρόβλημα που δημιουργείται από τα υλικά κατεδαφίσεων, τα λεγόμενα μπάζα και το πρόβλημα που δημιουργείται με τα υλικά μηχανολογικού και τεχνολογικού εξοπλισμού, που ο καθένας αφήνει οποιοδήποτε μηχάνημα όπου θέλει. Πρέπει, όμως, να κινηθούμε προς την κατεύθυνση ευαισθητοποίησης του πολίτη, ώστε να έχει συνείδηση, όταν έρχεται η ώρα είτε να πετάξει τη συσκευασία είτε να πετάξει τα υλικά κατεδαφίσεων είτε το οποιοδήποτε μηχάνημα.

Πρέπει, λοιπόν, να πείσουμε τους πολίτες - αυτή νομίζω ότι είναι πρώτη ευθύνη του Υπουργείου - διότι δεν σας κρύβω - το γνωρίζουν και πολλοί συνάδελφοι - ότι ακόμα και σε δήμους που υπάρχει πρόγραμμα ανακύκλωσης, πολλές φορές αυτά τα υλικά ανακύκλωσης καταλήγουν σε χωματερές. Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε μαζί με τους πράσινους κάδους των απορριμμάτων να φορτώνεται στο ίδιο όχημα αποκομιδής και το περιεχόμενο των μπλε κάδων, που περιέχει ανακυκλώσιμα υλικά. Περνάει, λοιπόν, αυτή η εντύπωση στον κόσμο. Δηλαδή, εγώ που κάνω διαλογή στο χαρτάκι και βλέπω ότι ο κόπος μου, η προσπάθειά μου δεν θα έχει συνέχεια, γιατί να το συνεχίσω;

Εδώ, λοιπόν, πρέπει να θέσουμε όλους ενώπιον των ευθυνών τους: διαλογή στην πηγή. Μπορούμε να περιορίσουμε τα απόβλητα σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Υπάρχουν δήμοι, όπως για παράδειγμα ο δήμος Ελευσίνας, ο οποίος έχει φθάσει σε ένα υψηλό ποσοστό ανακύκλωσης στερεών αποβλήτων και είναι παράδειγμα προς μίμηση. Έχει κάποια προγράμματα και μπορούν όλοι οι δήμοι να αναλάβουν αυτή την ευθύνη. Οι δήμοι πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει το πρόβλημα της αποκομιδής των στερεών αποβλήτων να είναι πρόβλημα της εκάστοτε κυβέρνησης. Πρέπει οι ίδιοι να αναλάβουν αυτή την ευθύνη και, αν μη τι άλλο, να συμμετέχουν. Τους αφορά όλους και όχι κάποιοι να έχουν τη λογική « πληρώνω», άρα, μπορώ να τα πετάω κάπου παραπέρα. Η λογική της χωματερής των Άνω Λιοσίων, δηλαδή η εύκολη λύση για όλους, ότι τα πετάμε εκεί, εμάς δεν μας αφορά, εμείς είμαστε καθαροί, πρέπει να τελειώσει. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει περιοχές, όπως είναι τα Λιόσια, σήμερα δεν υπάρχουν. Η ευθύνη, λοιπόν, μπαίνει στην κάθε τοπική κοινωνία.

Κύριε Υπουργέ, υπάρχουν σε εξέλιξη δύο χώροι, από το 2000, στο Γραμματικό και στην Κερατέα, προοριζόμενοι για χώροι υγειονομικής ταφής. Γνωρίζετε ότι υπάρχουν αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες. Πολλές φορές όλοι οι συνάδελφοι όλων των παρατάξεων κάναμε παρεμβάσεις, προκειμένου να αλλάξει ο τρόπος διαχείρισης. Είπαμε κάτι πολύ απλό: Διαλογή στην πηγή, τα ανακυκλώσιμα υλικά να πηγαίνουν σε μέρη, όπου θα υπάρχουν τέτοιες τεχνολογίες, όπως στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο. Σε μια εποχή που οι ΧΥΤΑ τελειώνουν σε όλη την Ευρώπη, είναι λάθος να τις ξεκινάμε στην Ελλάδα και ειδικά μέσα στην Αττική, που δεν υπάρχουν χώροι. Πρέπει, λοιπόν, εμείς να βγούμε μπροστά από τα γεγονότα, να πάμε σε νέες τεχνολογίες, αποδεκτές από τις τοπικές κοινωνίες και, εάν στο τέλος υπάρχει μια κοινωνία, η οποία πει «εγώ δεν θέλω τίποτα», τότε θα είμαστε όλοι απέναντι, απέναντι όχι για να την καταγγείλουμε, αλλά για να την πείσουμε ότι αυτό που λέμε δεν είναι για το κακό της και δεν το λέμε μόνο για τη συγκεκριμένη κοινωνία, αλλά και για το χωριό μας, την περιοχή μας.

Η ανακύκλωση και η επεξεργασία είναι υγεία και πολιτισμός. Πρέπει να γίνει παντού. Μικρές μονάδες σε μικρότερες περιοχές, για να αφορά όλες τις κοινωνίες. Για να γίνει, όμως, αυτό, πρέπει να περάσουμε το μήνυμα - εκεί είναι η μεγάλη ευθύνη της Κυβέρνησης - ότι το πρόβλημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων αφορά όλους. Κάποτε, σε μια διημερίδα της Περιφέρειας της Αττικής είπα ότι θα μπορούσαν να δοθούν είκοσι με τριάντα στρέμματα από το Ελληνικό για την εγκατάσταση μιας μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων, όπως υπάρχει στο κέντρο πολλών πρωτευουσών της Ευρώπης. Τότε, η αντίδραση από εκπροσώπους των γύρω περιοχών ήταν η εξής: «Μα προτείνετε να γίνει σκουπιδότοπος το πρώην αεροδρόμιο;». Προφανώς, δεν είχα προτείνει αυτό. Όταν στην αντίληψη του κόσμου η διαχείριση των αποβλήτων είναι τύπου χωματερής Άνω Λιοσίων, με τους γλάρους να υπερίπτανται, αυτήν την εικόνα δεν τη θέλει κανένας. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να μιλήσουμε υπεύθυνα, συγκεκριμένα και γύρω από ένα τραπέζι ο καθένας να πάρει το μερίδιο της ευθύνης του. Σε αυτήν την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και εγώ, ως βουλευτής Αττικής, θα είμαι παρών, με απόψεις τεκμηριωμένες, με υπευθυνότητα, γιατί δεν είναι θέμα ποιος είναι κυβέρνηση σήμερα. Αυτές τις απόψεις είχα όταν η Ν.Δ. ήταν Κυβέρνηση, αυτές τις απόψεις έχω όταν η Ν.Δ. είναι Αντιπολίτευση. Υπάρχει μια συνέπεια λόγου. Αυτό είναι που πρέπει να εκτιμηθεί από τους πολίτες και αυτήν την ευθύνη πρέπει, μαζί με την Κυβέρνηση, να την αναλάβουμε, να την χρεωθούμε όλοι οι συνάδελφοι.