ΟΜΙΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΛΑΧΟΥ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΙΚΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Αν. Αττικής Διάφορα

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι αποτελεί έκπληξη η επιμονή του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σε απόψεις και ρυθμίσεις που θα βάλουν σε νέα περιπέτεια το περιβάλλον και τους κατοίκους της Βορειοανατολικής Αττικής.

Και τούτο γιατί, μετά την εξαντλητική συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και τα όσα ακούστηκαν εκεί από πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς, επιστημονικούς, συνδικαλιστικούς φορείς, μας δόθηκε η εντύπωση ότι το Υπουργείο θα έκανε δεκτές πολλές από τις παρατηρήσεις που ακούστηκαν, κάνοντας το νομοσχέδιο να δικαιώνει στην πράξη τον τίτλο περί προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων που επλήγησαν από τις πυρκαγιές του Αυγούστου του 2009. Αποτέλεσμα τούτων είναι ότι πολλές καλές πρωτοβουλίες που προβλέπει το νομοσχέδιο κινδυνεύουν να αδρανοποιηθούν στην πράξη και να απαξιωθούν στα μάτια της κοινωνίας.

Εμείς, δείχνοντας την καλή διάθεση να συμβάλουμε σε θετικές εξελίξεις που θα οδηγούσαν σε επίλυση σημαντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το περιβάλλον και οι πολίτες της Βορειοανατολικής Αττικής, αλλά και όλης της Ελλάδος, ψηφίσαμε θετικά, αναμένοντας τις τελικές σας ρυθμίσεις για να επεκτείνουμε τη θετική μας ψήφο και σε άλλα άρθρα.

Αντί, όμως, να γίνει αυτό, βλέπουμε βιαστικά, όπως-όπως θα έλεγα, το Υπουργείο να φέρνει το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια, λες και δεν ακούστηκε τίποτα στις συνεδριάσεις της Επιτροπής. Για εμάς αυτό δείχνει ότι το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται το Υπουργείο είναι η κατάργηση του νόμου 3208/2003 και όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερευούσης σημασίας.

Η επιμονή στην αναστολή οικοδομικών αδειών στις εντός σχεδίου περιοχές, έστω και αν εκπνέει σε λίγες ημέρες η προθεσμία, μαρτυρά την αντίληψη του Υπουργείου για την αντιμετώπιση των θεμάτων. Φοβάμαι ότι, αμφισβητώντας με τον τρόπο αυτό την εντός σχεδίου δόμηση, ανοίγετε τους ασκούς του Αιόλου για το μέλλον σε όλους εκείνους που κάνουν επιπόλαιη και επιφανειακή, δηλαδή στα λόγια μόνο, προσπάθεια για την προστασία του περιβάλλοντος.

Δημιουργούνται πολλές απορίες από την επιμονή σας για τις εκτός σχεδίου περιοχές που δεν θα χαρακτηριστούν αναδασωτέες. Ελπίζω να μην σκέπτεστε να χαρακτηρίσετε στο μέλλον ό,τι κάηκε ως δασικό, διότι τότε θα είστε μακράν της πραγματικότητας και μη ζητάτε από τους πολίτες να σεβαστούν νόμους, όταν δεν τους σέβεται η ίδια η πολιτεία.

Επαναλαμβάνω ότι η ισοπεδωτική προσέγγιση όλων των περιοχών είτε είναι δάσος είτε είναι δασική είτε είναι αγροτική περιοχή είτε είναι ορεινός όγκος είτε είναι οικιστική, έχει σαν αποτέλεσμα την αυθαιρεσία που με τη σειρά της οδηγεί στην καταστροφή του περιβάλλοντος.

Δεν θα επανέλθω στα όσα είπα στην Επιτροπή για τα άρθρα 3, 4, 7 και 8. Παρά τις επιμέρους παρατηρήσεις, υπάρχει γενικά συμφωνία. Θα σταθώ στο άρθρο 9, το κορυφαίο άρθρο που χαρακτηρίζει το παρόν νομοσχέδιο. Όσοι επενδύουν στην κατάργησή του για την προστασία του περιβάλλοντος και την δημιουργία δασικών χαρτών δεν λένε την αλήθεια. Θα έλεγα, κυρία Υπουργέ, ότι σας παρασύρουν σε μια δήθεν σημαντική πρωτοβουλία, ενώ επί της ουσίας δεν θέλουν να γίνει απολύτως τίποτε, να παραμείνει δηλαδή η κατάσταση περί τα δασικά σε πλήρη ασάφεια, σε απόλυτη σύγχυση.

Ο ν. 3208 είναι νόμος που έφερε και ψήφισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2003. Χωρίς πολλή σκέψη κάποιοι σήμερα τον καταριούνται, φορτώνοντάς του δε ότι δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεχνούν τι μας έλεγαν λίγα χρόνια πριν. Ο Εισηγητής τότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Επιτροπή τόνιζε χαρακτηριστικά ότι με το ν. 3208 διευκολύνεται η κατάθεση δασολογίου, επιλύεται το πρόβλημα των δασωθέντων αγρών, αντιμετωπίζονται οι ιδιοκτησιακού χαρακτήρα αμφισβητήσεις. Σημαντική είναι η ρύθμιση του θέματος των διακατεχομένων εκτάσεων, αυτά έλεγε ο Εισηγητής σας τότε. Και σήμερα λέτε ακριβώς τα αντίθετα. Έλεγε τότε ο Υπουργός Γεωργίας ότι είναι συνταγματική μας υποχρέωση το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Με αυτές τις διαδικασίες θα αποκαλυφθούν όλες οι δασικές εκτάσεις που άλλαξαν χρήση, οπότε θα είναι εύκολο να ελεγχθεί ποιες από τις αλλαγές αυτές είναι νόμιμες και ποιες παράνομες. Προβλέπεται, έλεγε, η αύξηση των Επιτροπών Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων για την επιτάχυνση έκδοσης αποφάσεων. Αυτά έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χθες.

Και ποιος μας λέει ότι μετά από λίγο δεν θα έρθετε και πάλι να μας λέτε εντελώς διαφορετικά πράγματα; Γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαχρονικά έχει την ικανότητα να αλλάζει θέσεις και μάλιστα διαμετρικά αντίθετες, χωρίς ποτέ να νοιώθει την ανάγκη να δίνει εξηγήσεις για αυτές τις αλλαγές. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, δεν διαμορφώνεται αποτελεσματική πολιτική, που είναι εντελώς απαραίτητη για το περιβάλλον, αφού κάθε λάθος, κάθε ζημιά, κάθε καταστροφή σ' αυτό τις περισσότερες φορές, θα έλεγα, ότι δεν διορθώνεται. Αναρωτηθείτε έστω και τώρα, γιατί δεν υπάρχει ούτε ένας δασικός χάρτης. Τι έφταιξε; Όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά δεν ήθελαν να βάλουν τάξη στα δασικά; Εμείς πιστεύουμε ότι ήθελαν. Γιατί δεν μπόρεσαν; Τι τους εμπόδισε; Τι είναι εκείνο που σας κάνει εσάς σήμερα να πιστεύετε ότι μπορεί κάτι να αλλάξει; Η κατάργηση του ν. 3208/2003 θα φέρει τη λύση; Αν ναι, γιατί δεν την έφερε από το 1975 που ψηφίστηκε το Σύνταγμα ή από το 1979 που ίσχυσε ο ν. 998 έως το 2003 που ψηφίστηκε ο ν. 3208; Δεν συμμερίζεστε την αγωνία του νομοθέτη το 2003 να ξεπεράσει τα εμπόδια, προκειμένου να αποκτήσει η χώρα δασικούς χάρτες;

Όμως, τι σημαίνει να έχουμε δασικούς χάρτες; Σημαίνει τάξη, σημαίνει νόμος, σημαίνει ότι παύει να βλέπει η Υπηρεσία ό,τι θέλει, όπως θέλει, όποτε θέλει, όταν θέλει. Παύει η ομηρία των πολιτών. Μπαίνει τέλος στην αυθαιρεσία. Ανοίγει ο δρόμος για πραγματική προστασία του περιβάλλοντος, αφού ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

Γιατί, μην μου πείτε ότι με τα ισχύοντα μέχρι σήμερα –και ουσιαστικά ο ν. 3208 δεν εφαρμόστηκε- προστατεύσαμε το περιβάλλον. Συμφωνούμε όλοι ότι χωρίς δασικούς χάρτες δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τίποτα, αφού απλά κανείς δεν ξέρει τι πρέπει να προστατεύσει. Η γενικόλογη αγωνία για την τύχη του πλανήτη δεν δίνει λύση στα καθημερινά προβλήματα που εμποδίζουν την προστασία του τόπου μας.

Πώς θα καταρτιστούν δασικοί χάρτες, χωρίς να έχουμε συμφωνήσει στο τι είναι δάσος και δασική έκταση και για ποια χρονική στιγμή μιλάμε; Εάν αυτά τα αφήσουμε να τα ερμηνεύσει η Υπηρεσία, τότε με το δίκιο της βλέπει κάθε φορά ό,τι θέλει, όπως θέλει και όπως τη συμφέρει ακόμα να το βλέπει.

Η αποχώρηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τη συζήτηση της αλλαγής του άρθρου 24 του Συντάγματος -που αν όλοι συμφωνούσαμε θα έδινε μόνιμη και αποτελεσματική λύση- άφησε το θέμα στο πουθενά. Η πολιτική του «δεν βλέπω το πρόβλημα, άρα δεν υπάρχει πρόβλημα» δεν είναι λύση και κυρίως δεν προστατεύει τίποτε. Αυτό αποδείχθηκε στην πράξη, αφού και η αλλαγή του άρθρου 24, που θα ήταν –υποτίθεται- καταστροφική για το δάσος, δεν έγινε, αλλά το δάσος τελικά καταστράφηκε. Τώρα πάμε σε αναστολή αδειών οικοδομής, για να προστατεύσουμε άραγε τι;

Εμείς προτείνουμε θεσμικό πλαίσιο με ξεκάθαρο ορισμό του δάσους και των δασικών εκτάσεων, προσδιορισμό του χρόνου αναφοράς για το δασικό χαρακτήρα ή μη της περιοχής, που πρέπει να είναι ο ίδιος για όλη τη χώρα, προστασία γεωργικών χρήσεων με ξεκαθάρισμα των δασωθέντων αγρών. Προτείνουμε, επίσης, χαρτογράφηση όλων των δασικών και αγροτικών δρόμων εντός των δασών και δασικών εκτάσεων για χρήση από τις δυνάμεις αντιμετώπισης καταστροφών, αναδάσωση όλων των εκτάσεων που θα προκύψουν ως δασικές από τους καταρτισθέντες χάρτες με οικονομική ευθύνη της Κυβέρνησης, της Αυτοδιοίκησης, καθώς και τοπικών φορέων και φορέων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, πάντα βέβαια με το συντονισμό του τοπικού δασαρχείου.

Χάραξη αντιπυρικών ζωνών στα αναδασωτέα ή υπάρχοντα δάση καθώς και διάνοιξη δρόμων με μοναδική χρήση τη συντήρηση και την προστασία του δάσους.

Χρησιμοποίηση φυτών που αναπτύσσονται σε κάθε περιοχή της πατρίδας μας και που έχουν μία σχετική ανθεκτικότητα στη φωτιά και κυρίως στη μετάδοσή της. Η κήρυξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, των περιοχών ως αναδασωτέων να γίνεται σε δύο περιόδους, ώστε να αποφευχθούν λάθη και παραλείψεις. Να υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία για το πέρας αυτών, όπου στην πρώτη περίοδο μπορεί να υπάρχει αναστολή οικοδομικών αδειών και εργασιών και άλλων παρεμβάσεων στις περιοχές των καμένων και στη δεύτερη περίοδο να γίνεται διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς για την τελική πρόταση. Σε κάθε περίπτωση δεν νοείται στέρηση του δικαιώματος του κάθε συμπολίτη μας να προσφύγει στη δικαιοσύνη. Δεν μπορεί να χάνει τα συνταγματικά του δικαιώματα για να προστατεύσει την ιδιοκτησία του. Επίσπευση εγκρίσεων Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων από μέρους της πολιτείας βάζοντας τελεσίδικα σε τάξη χρήσεις γης των περιοχών. Με τον τρόπο αυτόν θα καλυφθούν οι ανάγκες κάθε περιοχής σε οικοδομές και δεν θα χρειάζεται, πλην ίσως κάποιων εξαιρέσεων, η οικοδόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές που, όταν γίνεται παράνομα, συντηρεί την αυθαιρεσία και καταστρέφει το περιβάλλον. Να αρθεί η διαχρονική απαγόρευση έκδοσης αδειών στις εκτός σχεδίου περιοχές που δεν βρίσκονται στα καμένα και έχουν παγιδευτεί σε γενικές απαγορεύσεις και αναδασώσεις. Εδώ στη διάρκεια της συζήτησης θα σας θέσουμε, κυρία Υπουργέ, το πρόβλημα που υπάρχει στη βόρεια Αττική, στον Άγιο Στέφανο και στην Άνοιξη, όπου εκεί οι πολίτες έχουν βρεθεί σε αμηχανία, αφού μία αναδάσωση του 1982 έχει συμπεριλάβει εντός σχεδίου περιοχή και διαπιστώθηκε το 2005, με αποτέλεσμα οι πολίτες να είναι σε ομηρία και σε μία γενικότερη ανησυχία. Αυτά τα προβλήματα έχουμε χρέος να τα κλείνουμε. Δεν πρέπει να μένουν ανοιχτά, διότι ό,τι μένει ανοιχτό δημιουργεί σειρά προβλημάτων. Οι παρενέργειες είναι πολλές και δεν σταματά ποτέ, αν θέλετε, αυτή η κουβέντα. Να σταματήσει –ακούστηκε και σήμερα εδώ- η σύνδεση κάθε πυρκαγιάς με τα αυθαίρετα και την οικοπεδοποίηση, αφού αποτελεί εύκολη αλλά, κατά τη γνώμη μας, επιπόλαιη προσέγγιση για να καλυφθούν άλλες αδυναμίες. Δεν καίγονται μόνο δάση. Καίγονται περιοχές που έχουν και άλλες χρήσεις. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό.

Η Υπηρεσία Κατεδαφίσεων είπαμε να είναι ανεξάρτητη και όχι γρανάζι γραφειοκρατίας και αναποτελεσματικότητας. Λύση, κατά τη γνώμη μας, για την εκτός σχεδίου δόμηση θα δώσει η ένταξη με συνοπτικές διαδικασίες στα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια για να μπει τέλος σε αυτή τη διαδικασία, αφού η πράξη έχει αποδείξει ότι αυθαιρεσία που δεν αντιμετωπίζεται –με όποιον τρόπο- δημιουργεί νέα αυθαιρεσία. Δηλαδή, επεκτείνεται και φυσικά γίνεται μη αντιμετωπίσιμη, τουλάχιστον με τα ισχύοντα έως σήμερα.

Όπως βλέπετε, για μας δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα πειράματα. Αντίθετα εσείς μας ζητάτε να συμφωνήσουμε και να σας ακολουθήσουμε σε μία περιπέτεια που δεν ξέρετε τι θέλετε και κυρίως πώς θα το πετύχετε. Επιπλέον με την αποσπασματική κατάργηση διατάξεων του άρθρου 1 του ν. 3208/2003 και τη μερική επαναφορά διατάξεων του ν.998/1999 συνεχίζει να υπάρχει ασάφεια για το πεδίο εφαρμογής των εννοιών του δάσους και της δασικής έκτασης, δεδομένου ότι το ζήτημα της ισχύος της διάταξης του άρθρου 1 του ν. 3208/2003 εκκρεμεί ως γνωστόν στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την εφαρμογή διατάξεων του Κανονισμού 2152/2003.

Με την προτεινόμενη ρύθμιση του άρθρου 9 προκαλείται περαιτέρω σύγχυση σχετικά με τον ορισμό του δάσους, γεγονός το οποίο αναχαιτίζει την κύρωση δασικών χαρτών που αποτελεί το βασικό μέλημα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και για το λόγο αυτό υποτίθεται ότι έρχεται αυτό το νομοσχέδιο.

Καταργείτε τον ορισμό του δάσους, που είναι προϋπόθεση για την κατάρτιση δασικών χαρτών, όπως τον ορίζει το Σύνταγμα και πάμε σ’ ένα νόμο που ο ορισμός που δίνει έχει ξεπεραστεί από την αλλαγή του Συντάγματος του 2001. Εκτός αυτού καταργείτε το ποσοστό κάλυψης του εδάφους από φυτά και πηγαίνετε σ’ ένα νόμο που δεν προέβλεπε ποσοστό. Το ποσοστό που προέκυψε είναι αυθαίρετο και προέκυψε με εγκύκλιο το 1980, το περίφημο 15%.

Κύριοι Υπουργοί, η χώρα όμως κυβερνάτε με νόμους και οι νόμοι δεν καταργούνται με εγκυκλίους. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Προς ενίσχυση των ανωτέρω και η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής βεβαιώνει την ανάγκη αποσαφήνισης και προσδιορισμού της αναγκαίας επιφάνειας της έννοιας του δάσους, όπως προβλέπεται από το άρθρο 24 του Συντάγματος.

Επίσης, η κυρία Υπουργός, στη συνεδρίαση της Επιτροπής, δήλωσε σχετικά με το άρθρο 9, ότι πρέπει να ξαναγραφεί η διάταξη για να μην υπάρχουν προβλήματα, τα οποία εμείς εντοπίσαμε κ.λπ. Εν τούτοις, οι ασάφειες παραμένουν. Καμία αποσαφήνιση επί του άρθρου αυτού δεν πραγματοποιήθηκε. Συνεχίζοντας, η κυρία Υπουργός είπε ότι πρέπει να αλλάξουμε τα κριτήρια και όχι τον ορισμό.

Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι αν υπάρχει νομικό κενό για τους έξι μήνες. Επειδή έχω ακούσει –και ο κύριος Υπουργός- τις αγωνίες που μεταφέρετε όλοι, διότι και εγώ συνομιλώ με τους ίδιους εκπροσώπους και οι απόψεις λίγο διίστανται, πράγματι υπάρχει νομικό κενό. Το νομικό αυτό κενό δεν επηρεάζει όμως την κύρωση των δασικών χαρτών.

Ωστόσο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κυρία Υπουργός δεν προέβη σε καμία αποσαφήνιση του εν λόγω άρθρου, πριν τουλάχιστον την εισαγωγή του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια, όπως δεσμεύτηκε να κάνει, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, στις συνεδριάσεις της Επιτροπής.

Επίσης, με την κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 3208, ενδέχεται να θιγούν ιδιοκτησιακά δικαιώματα καλόπιστων τρίτων, έτσι όπως αυτά διαμορφώθηκαν κατά τη διάρκεια ισχύος του νόμου.

Οι αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου επιβάλλουν στη διοίκηση να μεριμνήσει για την υπηρεσιακή αποκατάσταση των πολιτών που καλόπιστα συναλλάσσονταν με αυτήν και απέκτησαν ιδιοκτησιακά δικαιώματα, διαφορετικά θίγεται το συνταγματικό δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Πράγματι, με την κατάργηση της εν λόγω διάταξης, μπορεί να πληγεί η αρχή της αιτιολογίας των διοικητικών πράξεων, με την οποία καθίσταται εφικτός ο έλεγχος της νομιμότητάς τους, καθώς και η αρχή της έννομης διοικητικής προστασίας και της παροχής δικαστικής προστασίας απέναντι στη γενική δράση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το προς ψήφιση άρθρο 9, με την κατάργηση των διατάξεων δημιουργούνται τεράστια προβλήματα σε χιλιάδες πολίτες μας. Ειδικότερα, μεταβάλλονται τα κριτήρια για τον χαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων, τα οποία ίσχυαν τα τελευταία επτά χρόνια και τα οποία προσπαθούσαν να άρουν την άδικη δέσμευση.

Δεύτερον, θα βεβαιώνονταν για είσπραξη στις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. πρόστιμα επί αυθαιρέτων κτισμάτων, τα οποία έχουν ανεγερθεί σε εκτάσεις για τις οποίες δεν έχουν κυρωθεί δασικοί χάρτες. Και βεβαίως αποδυναμώνει το δικαίωμα χιλιάδων πολιτών να καταφύγουν στη διαδικασία του άρθρου 14 του ν. 998 για την επίλυση των δασικών αμφισβητήσεων, λόγω αδυναμίας της ελληνικής πολιτείας να καθορίσει ακόμα και το 2010, τι είναι δάσος και τι είναι δασική έκταση.

Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς σας προτείνουμε να αποσύρετε το άρθρο 9 του νομοσχεδίου, που έτσι και αλλιώς μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει και να παραμείνει προς το παρόν ο ν. 3208, ώστε να αποφευχθεί η ασάφεια και η σύγχυση που θα προκαλέσει. Σε λίγες μέρες, θα έχουμε κήρυξη αναδασωτέων στα καμένα της Βορειοανατολικής Αττικής.

Να παρακολουθήσουμε με κάθε μέσο την προστασία της περιοχής, αποτρέποντας κάθε είδους δόμηση. Παράλληλα, να προχωρήσουν τα αντιπλημμυρικά και άλλα έργα και φυσικά να πραγματοποιήσουμε μέσα σ’ αυτή την περίοδο, αναδάσωσης της περιοχής που θα βάλει τελεία και παύλα στα όνειρα και τις ορέξεις του οποιουδήποτε.

Γι’ αυτό, εμείς θέλουμε να κάνετε άμεσα πράξη τη δεσμευτική δήλωσή σας στην Επιτροπή, ότι θα φέρετε προτάσεις δασικής πολιτικής μέσα από κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας. Άρα, μπορούμε να περιμένουμε κάποιους μήνες να φέρετε αυτή την πρόταση και δεν χάλασε ο κόσμος αν ισχύει για τρεις-τέσσερις μήνες ο ν. 3208.

Ωστόσο, επιτρέψτε μου να σας πω, πώς θα υλοποιήσετε το μείζον, που είναι η κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας, όταν δεν μπορείτε να υλοποιήσετε το έλασσον που είναι ο ορισμός του δάσους. Πρέπει, επιτέλους, να μιλήσουμε όλοι την ίδια γλώσσα για την προστασία του περιβάλλοντος. Πρέπει να συμφωνήσουμε στην πολιτική καθώς και στα μέτρα που θα προστατεύουν το περιβάλλον. Εμείς δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα ούτε και σε σας, περισσότερη ευαισθησία, περισσότερο ενδιαφέρον για το περιβάλλον. Γι’ αυτό, σας λέμε σήμερα ότι παρά τις καλές προθέσεις είστε σε λάθος πορεία, σε αδιέξοδη κατεύθυνση, η οποία δυστυχώς δε θα φανεί άμεσα.

Θα φανεί, όμως, η αναποτελεσματικότητα της πολιτικής σας τότε που θα είναι αργά, που θα έχει χαθεί ακόμα μια ευκαιρία, ακόμη μια πρωτοβουλία και το κυριότερο, θα έχουν καταστραφεί και άλλα δάση. Έτσι και αλλιώς, έχουν μείνει πολύ λίγα και κάθε νέα απώλεια πρασίνου κάνει τη ζωή μας καθημερινά και πιο δύσκολη.