Φώτης Προδρομίδης: " Όμως έχω και ένα παράπονο - Γιατί σήμερα να μην είμαι ήσυχος πώς δεν χρειάζεται να αγωνίζομαι για να αποδείξω την αξία μου;; "

Ανθούσα | Γέρακας | Παλλήνη

ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ

Θάθελα να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, και να εκφράσω και ένα μεγάλο παράπονο, πού μόλις τώρα, αυτή ειδικά την εποχή ανακάλυψα πώς τελικά είναι και το μοναδικά μεγαλύτερο πού έχω.


Σας ευχαριστώ για την αγωνία πού μοιραστήκατε, προφέροντας και μόνο το όνομά μου.
Σας ευχαριστώ για τις φωνές πού μου βάζατε όταν σας ανησυχούσα με τις αταξίες μου, αναγνωρίζοντας πια, πώς απλώς βγάζατε δυνατά ένα ΄΄ Δόξα τω θεώ όλα καλά ΄΄
Σας ευχαριστώ για τις τιμωρίες και τις ξυλιές πού με έκαναν να πεισμώνω.
Σας ευχαριστώ για τα ξενύχτια πάνω από το κρεβάτι μου όταν ήμουν άρρωστος.
Σας ευχαριστώ πού μου φωνάζατε και με πιέζατε να διαβάσω.
Σας ευχαριστώ για τις μικρές και μεγάλες αγκαλιές πού με πήρατε δίνοντάς μου την αίσθηση της σιγουριάς πώς ποτέ δεν θα είμαι μόνος μου.
Σας ευχαριστώ για τα πάντα και για όλα πού ακόμα δεν έχω καταλάβει.

Όμως έχω και ένα παράπονο

Γιατί δεν με σπρώξατε, έστω και με το ζόρι να γραφτώ σε κάποια Τοπική Οργάνωση κόμματος;;
Γιατί σήμερα να μην είμαι ήσυχος πώς δεν χρειάζεται να αγωνίζομαι για να αποδείξω την αξία μου;;
Γιατί να μην κατεβαίνω υποψήφιος με αυτόν πού έβριζα, και να μην είμαι ήσυχος, πώς θα εκλεγώ γιατί θα με ΄΄ σπρώξουν ΄΄ Νομαρχιακές και Τοπικές, χωρίς να κουνήσω το δαχτυλάκι μου, έτσι μουγγός και αφανής;;
Γιατί να μην μεγαλώσω κάνοντας το τσοπανόσκυλο μέσα στο μαντρί;;;;
Γιατί αγαπημένοι μου;;
ΓΙΑΤΙ;;;;;

http://prodromidis-anthousa.blogspot.com