Επιστολή διαμαρτυρία λάβαμε με μία μεγάλη λίστα υπογραφών κατοίκων όμορων του Ο.Τ. 92, που ζητούν να παραμείνει πράσινο και όχι να προσκυρωθεί σε ιδιώτη με αντάλλαγμα άλλο κομμάτι. Το κομμάτι αυτό έχει ήδη δέντρα και μια ομορφιά, και δεν μπορώ να φανταστώ να τσιμεντοποιείται. Παρ’ όλα αυτά το Δ.Σ. Βούλας έχει διαφορετική, ίσως, γνώμη, γι’ αυτό και η αντίδραση των κατοίκων. Εμείς δημοσιεύουμε τη διαμαρτυρία τους και ελπίζουμε να συζητηθεί σε Δημοτικό Συμβούλιο ξανά το θέμα.
Πριν απο 15 περίπου χρόνια επεχειρήθηκε αποχαρακτηρισμός από χώρο πρασίνου, κοινοχρήστου χώρου στο Ο.Τ.92 του Δήμου Βούλας, ώστε να προσκυρωθεί στην όμορη ιδιοκτησία της Ευαγγ. Σαραντίτη.
Κατά της απόφασης που εξέδωσε ο τότε Νομάρχης Πειραιά, οι κάτοικοι της περιοχής προσέφυγαν μαζικά και πέτυχαν την ακύρωσή της από το Συμβούλιο της Επικρατειας. (υπ΄αρ. 1616/1997 απόφαση ΣτΕ)
Η Ε. Σαραντίτη επανήλθε με νέα αίτησή της εφέτος, αξιώνοντας και πάλι την κατάργηση του κοινοχρήστου χώρου (Ο.Τ.92) προτείνοντας δε την αποκατάστασή του με εδαφική λουρίδα στο Ο.Τ.94, που δεν είναι αντίστοιχη ή ισοδύναμη με το τρίγωνο.
Το Δημοτικο Συμβουλιο με την 132/2010 απόφασή του εξέφρασε την «κατ΄αρχήν θετική βούλησή του» γι’ αυτή την τροποποίηση ρυμοτομικού.
Ετσι οι κάτοικοι του όμορου τετραγώνου ξεσηκώθηκαν και κατέθεσαν διαμαρτυρία κατά της απόφασης του ΔΣ., που υπογράφεται από 66 κατοίκους, την οποία δημοσιεύουμε.
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
1. Με την παρούσα, οι υπογράφοντες κάτοικοι - ιδιοκτήτες ακινήτων στα Ο.Τ 92, 94, 93 και 91A του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Βούλας, εκφράζουμε την κατηγορηματική αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου στα Ο.Τ 92 και 94.
2. Η με αριθμό 132/2010 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βούλας (συνεδρίαση με αριθμό 9/2010) με την οποία το τελευταίο «εκφράζει τη βούλησή του» για την ανωτέρω τροποποίηση έχουμε την πεποίθηση - και μάλιστα ανεξάρτητα από την ασαφή έως νεφελώδη διατύπωσή της - ότι εκφράζει ουσιαστικά αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της κ. Ευαγγ. Σαραντίτη. Η ίδια απόφαση έρχεται σε σαφή αντίθεση με την πάγια και κατ’ επανάληψη εκδηλωθείσα απόφαση των κατοίκων της περιοχής να διατηρήσουν και περιφρουρήσουν το χαρακτήρα ως κοινόχρηστου χώρου της τριγωνικής εδαφικής έκτασης του Ο.Τ 94 με πρόσωπα στις οδούς, Ίου, Κ. Παλαιολόγου, Βουτυρά και Σύμης.
3. Σε κάθε περίπτωση κρίνουμε αναγκαίες τις ακόλουθες ενδεικτικά επισημάνσεις:
- Η προτεινόμενη από την Ευαγγ. Σαραντίτη για ευνόητους λόγους – ενσωμάτωση του κοινόχρηστου χώρου στην ιδιοκτησία της, οδηγεί στην κατάργηση ενός μικρού μεν αλλά ιδιαίτερα χρήσιμου πνεύμονα πρασίνου της περιοχής χωρίς οποιαδήποτε νόμιμη αιτιολογία. Δηλαδή απλά και μόνο σε βάρος του κοινωνικού συνόλου η υποβαλλουσα την αίτηση επιχειρεί να εκμαιεύσει μία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου σε τρόπο ώστε ν’ αποκτήσει ένα μεγάλης αξίας περιουσιακό στοιχείο.
- Η επίκληση στην αίτηση της Ευαγγ. Σαραντίτη της αιτιολογίας της απόφασης του ΣτΕ, έχει σκόπιμα παρερμηνευθεί και επιμελώς διαστραφεί. Το ΣτΕ με την ανωτέρω απόφασή του ακύρωσε την προσβληθείσα απόφαση του Νομάρχη Πειραιά:
α. Γιατί δεν αντισταθμίζεται η κατάργηση του ανωτέρω κοινοχρήστου χώρου με τη δημιουργία άλλου ίσης επιφανείας και προφανώς ισοδύναμου κοινόχρηστου χώρου και
β. Γιατί (στην προσβληθείσα και ακυρωθείσα απόφαση) δεν περιλήφθηκε οποιαδήποτε αναφορά στους ειδικούς πολεοδομικούς λόγους που θα επέβαλαν την κατάργηση του συγκεκριμένου κοινοχρήστου χώρου.
- Η αναφορά της Ευαγγ. Σαραντίτη σε χώρο όπου δήθεν εναποτίθενται «όλα τα άχρηστα αντικείμενα της γειτονιάς» είναι ψευδέστατος. Στον κοινόχρηστο αυτό χώρο υπάρχουν σήμερα δέκα (10) πεύκα και δύο (2) άλλα μεγάλα δένδρα και θάμνοι, ο χώρος αυτός είναι πεντακάθαρος (ουδείς από τους περιοίκους διανοήθηκε να τον χρησιμοποιήσει ως «χωματερή») ποτίζεται συχνότατα από τους περιοίκους και κατα διαστηματα απο τον Δημο και έχει διαμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε ν’ αποτελεί κόσμημα για την περιοχή.
- Η προτεινόμενη «αντικατάσταση» του κοινοχρήστου χώρου με την κατά πολύ μικρότερης έκτασης εδαφική λωρίδα στο Ο.Τ 92, εκφεύγει από τα όρια της σοβαρότητας. Η λωρίδα αυτή δεν είναι ισοδύναμη με τον υπό κατάργηση κοινόχρηστο χώρο, ούτε ποσοτικά, ούτε ποιοτικά. Όχι μόνο γιατί η εδαφική λωρίδα αυτή είναι «εγκλωβισμένη» ανάμεσα σε δύο (2) ιδιοκτησίες, όχι μόνο γιατί είναι αδύνατη η ευχερής πρόσβαση στη λωρίδα αυτή αλλά και γιατί η ίδια λωρίδα έχει πρόσωπο σε ένα δρόμο, την οδό Βουτυρά, σε μήκος περίπου πέντε (5) μέτρων, ενώ ο κοινόχρηστος χώρος του οποίου προτείνεται η κατάργηση έχει πρόσωπο σε τέσσερεις (4) δρόμους σε συνολικό μήκος 50 περίπου μέτρων (!!!). Ο κοινόχρηστος χώρος -όπως γνωρίζετε- δεν είναι τυπικός χαρακτηρισμός, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ακώλυτη και ευχερή δυνατότητα χρήσης του και σε κάθε άλλη περίπτωση ο χαρακτηρισμός αυτός χρησιμοποιείται είτε ως πρόσχημα για τη δημιουργία εντυπώσεων, είτε ως ευφυολόγημα.
― Η οικοπεδική αξία του υφισταμένου κοινοχρήστου χώρου συγκρινόμενη προς εκείνη της εδαφικής λωρίδας η οποία επιχειρείται να τον αντικαταστήσει, είναι πολλαπλασια.
Ζητάμε την ακύρωση της υπ’αρ.132/2010 απόφασης ΔΣ,
3 γιατί αποτελεί μια νέα προσπάθεια μετά από είκοσι χρόνια από τον ίδιο ιδιοκτήτη να επαναφέρει ένα θέμα για το οποίο έχει αποφασίσει οριστικά Ανώτατο Δικαστήριο
3 γιατί περιφρονεί την εκπεφρασμένη βούληση του συνόλου των κατοίκων της περιοχής
3 γιατί δεν σέβεται το περιβάλλον και, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων ενός κατοίκου, υποβαθμίζει τις συνθήκες ζωής όλων των υπολοίπων.
Τέλος, γιατί μια τέτοια διαδικασία, η απόφαση δηλαδή για ‘βούληση του ΔΣ’ είναι καινοφανής και δεν προβλέπεται ούτε στην Πολεοδομική Νομοθεσία ούτε στον Δημοτικό Κώδικα. Το ΔΣ δικαιούται να γνωμοδοτεί μόνον μετά την υποβολή ολοκληρωμένης μελέτης υπογεγραμμένης από Μηχανικό. Η απόφαση για ‘κατ’αρχήν βούληση’ είναι απαράδεκτη γιατί προδιαθέτει τον Δήμο και τις υπηρεσίες του για μελλοντικές ενέργειες.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
Και με τη ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας
ΖΗΤΑΜΕ
Την ακύρωση της υπ’ αριθμόν 132/2010 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βούλας Αττικής
πηγή εφημερίδα ΕΒΔΟΜΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου